Concert: Triggerfinger in Ekko

Joost Melis (Pink_Floyd)
Een glinsterend rood doek versierde de donkere zaal van de Utrechtse Ekko, een beetje à la een Amerikaanse jazzclub was het wel. Felrode lichten maakten de sfeer nog intiemer. Verder geen tafeltjes en stoeltjes met grauwe asbakken maar een zaal vol staande liefhebbers van vuige bluesrock. Geheel in stijl betraden rond 21.45 drie mannen het versierde podium. Net als het Nederlandse Moke klom het Belgische trio Triggerfinger strak in pak het podium op. Eén pak was echter wat korter dan normaal, gezien het feit dat de boomlange bassist "Monsieur Paul" niet in staat was te spelen. Zijn waardige invaller was Renaud Mayeur, die de baslijnen mocht verzorgen in de dampende rockshow van het drietal.


De middelpuntzoekende kracht concentreerde zich echter op zanger Ruben Block, een verschijning die uiterlijke gelijkenissen heeft met de acteur Sam Elliott. Block's zelfverzekerde en ruige uitstraling triomfeert door zijn lange bakkebaarden en driedagenbaard. En al voor de eerste noot is gespeeld heeft hij de zaal bij de ballen vast, een frontman naar oude leest. Toch zegt hij even vriendelijk gedag, maar gooit er meteen een donkere gemene hoonlach achteraan. Die lach sterft uit in de beukende drums en de vette riffs van 'Short Term Memory Love' waarmee de band de set open gooit. Bluesrock die stroperig, vet, rauw, geil en ranzig klinkt en daardoor oh zo verdomd goed is. In 'Soon' wisselt Block zijn grommende lage stem in voor een hoger alternatief en laat zijn schelle klanken de pompende rock 'n roll vergezellen.


Voor een klein deel wordt er teruggegrepen op ouder materiaal ('Lil' Teaser', 'Faders Up', 'On My Knees' en 'Boris The Spider'), maar het laatste album What Grabs Ya? verzorgt het leeuwendeel van de show. De bulderende oerschreeuwen op 'Scream', de mokerslagen op 'First Taste', de druipende geilheid op het apotheotisch hoogtepunt 'Is It' en de bezieling in 'Halfway Town', het klinkt simpelweg allemaal even aanstekelijk en fantastisch. Niet alleen het eigen materiaal steken de leden in een smerig rockjasje, maar ook andermans repertoire wordt voorzien van extra venijnige energie. De zinderende cover van Billy the Kid Emerson's 'No Teasin' Around' en een smeuïge versie van CCR's 'Commotion' laat een band en een zaal in extase achter. Net als Wolfmother en Queens of the Stone Age verschaffen de heren het publiek het FUCK YEAH-gevoel op een presenteerblaadje. Gaat dit zien! Kijk voor het tourschema op de site van Triggerfinger.



Setlist
Short Term Memory Love
Soon
Lil' Teaser
First Taste
Halfway Town
Boris The Spider
Scream
Is It
Faders Up
On My Knees
----------------------
No Teasin' Around
Commotion

Locatie: Ekko Datum: 26 Maart 2008 Waardering: