CD: Nick Cave and The Bad Seeds - Dig, Lazarus, Dig!!!
"Ever since I can remember hearing the Lazarus story, when I was a kid, you know, back in church, I was disturbed and worried by it. Traumatized, actually. We are all, of course, in awe of the greatest of Christ's miracles - raising a man from the dead - but I couldn't help but wonder how Lazarus felt about it. As a child it gave me the creeps, to be honest. I've taken Lazarus and stuck him in New York City, in order to give the song, a hip, contemporary feel. I was also thinking about Harry Houdini who spent a lot of his life trying to debunk the spiritualists who were cashing in on the bereaved. He believed there was nothing going on beyond the grave. He was the second greatest escapologist, Harry was, Lazarus, of course, being the greatest. I wanted to create a kind of vehicle, a medium, for Houdini to speak to us if he so desires, you know, from beyond the grave."
De diepgang, aparte gedachtekronkels, nieuwsgierigheid en vernieuwing van hierboven kom je ook tegen op de muzikale invulling van dit album. Hoewel Nick Cave and The Bad Seeds na de laatste ingenieuze uitspatting, Abattoir Blues/The Lyre of Orpheus, terugkeren op hun vertrouwde nest, lijkt er ook weer ruimte voor innovatie. De diepte, vreemdsoortige verhalen en zielenkrochten van Cave geven op elk werk wel acte de présence. Dig, Lazarus, Dig!!! grijpt terug naar de gruizige rock. Een verzameling onvoorspelbare, ongepolijste en onorthodoxe songs stellen zich aan je voor. Een berg muzikale dramatiek wordt overwonnen door The Bad Seeds. Tegelijkertijd houdt predikant Cave op de top van deze berg met gespreide armen zijn narratieve voordrachten, doordrenkt met een gelovige thematiek ('Dig, Lazarus, Dig!!!', 'We Call Upon The Author To Explain' en 'Jesus On The Moon').
De plaat ligt in de lijn van het Grinderman project, al mist het de extreme rauwheid van die plaat. Gitaren, cryptische songs en chaotische uithalen treden naar voren op dit veertiende album van de band. Ondanks dat de piano in een donker hoekje is geschoven, heeft de cd een uitgebalanceerde sfeer. Tracks als 'Moonland' en 'Jesus Of The Moon' brengen rust tussen de experimentele wervelwinden van Cave en zijn kompanen. Het raffinement van de afsluiter, 'More News From Nowhere', draagt bij aan het diverse karakter van het album. Tekstueel krijgt de luisteraar ook weer heel wat voor zijn kiezen, want de schrijver Cave lijkt zich nog verder te hebben ontwikkeld. Zijn poëtische en esthetische voordrachten geven deze uitgave nog meer glans. Prachtplaat!
Label: Mute Records Datum: Maart 2008 Waardering:
