Film: El Orfanato
Laura heeft een gedeelte van haar jeugd doorgebracht in een weeshuis. Nu, 30 jaar later, keert ze met haar man en zoontje terug naar het inmiddels gesloten weeshuis. Ze wil jonge, gehandicapte kinderen een fijne omgeving bieden die zij vroeger ook heeft gehad en is van plan om het huis te heropenen. Het gaat allemaal echter niet zo voorspoedig. Haar zoon Simon heeft een vrij levendige fantasie en het mysterieuze huis en zijn omgeving maken het allemaal een stuk erger. Simon praat met onzichtbare vriendjes en Laura en haar man beginnen zich steeds meer zorgen te maken. De zorgen blijken gegrond, want op een dag verdwijnt Simon. Wat volgt is een lange zoektocht, waarbij Laura de levendige fantasieën van Simon steeds serieuzer gaat nemen. Fantasieën die leiden naar geheimen van het weeshuis waar Laura zoveel waarde aan hecht.
El Orfanato lijkt zo op het eerste gezicht de zoveelste 'haunted house-film' te zijn, maar dat is een iets te snelle conclusie. De geforceerde clichématige schrikeffecten zoals het gebruik van plotselinge geluidseffecten na een spanningsopbouwende aanloop en dergelijke zijn tot het minimum beperkt gebleven. Er zijn wel een aantal scènes die wat spanning proberen te brengen, zoals een spannende minutenlange paranormale tocht door het huis, maar deze scènes voeren bij lange na niet de boventoon.
Meer aandacht wordt besteed aan de emotionele kanten van het verhaal. We zien Laura langzaam maar zeker wegglijden in haar emotionele wanhoop om Simon terug te vinden. Ze vervreemdt zich van haar man, die het steeds groter wordende geloof in paranormale zaken van Laura en ook haar rotsvaste geloof om Simon levend terug te vinden niet deelt. De geheimen van haar geliefde weeshuis vertroebelen ook steeds meer het beeld van het ooit zo idyllisch aandoende thuis. Maar toch denkt Laura de oplossing bij het terugvinden van haar zoon in deze geheimen te kunnen vinden. Een compliment voor de vertolking van de rol door Belén Rueda is op zijn plaats. De actrice zet een goede, geloofwaardige rol neer. Ook de rol van Simon wordt in het eerste deel van de film goed belicht, waardoor we als outsiders duidelijk op de hoogte zijn van de leefwereld van Simon voordat we met Laura zelf in die wereld duiken.
Nee, nooit krijg je het gevoel dat El Orfanato is gemaakt om snel en gemakkelijk het publiek de stuipen op het lijf te jagen. Sterker nog, de film voelt door het drama en de gecreërde sfeer meer aan als een fantasy, mystery en/of dramafilm. Verwacht dan ook bepaald niet een huiveringwekkende film, maar meer een film als The Innocents of het recentere The Others. Doordat er veel tijd wordt genomen voor het dramatische aspect en het mysterie van het weeshuis is het tempo van de film niet bijzonder hoog. Totdat het tijd is voor het einde, waar in vergelijking opeens in sneltreinvaart doorheen gevlogen wordt. Door die wisseling komt het einde te abrupt over en dat is jammer. Gelukkig is het dan wel een toepasselijk mooi einde.
De man met hoed en zweep zal deze dagen wel de nodige aandacht opeisen. Hopelijk is er echter ook interesse voor El Orfanato, want het is een interessante film die het verdient om gezien te worden.
Label: A-Films Releasedatum: 22 mei 2008 Kijkwijzer:
Waardering film:
