Theater: Herman Finkers - Na de pauze

Chantal (rocha01)
Na een afwezigheid van ruim zeven jaar is Herman Finkers weer terug in de theaters. Dit keer met zijn nieuwste one-man show waarvan de titel geen nadere toelichting nodig heeft: Na de pauze. Hij heeft de jaren dat hij niet in de theaters rondzwierf gebruikt om enerzijds het gevecht met CLL (Chronische Lymfatische Leukemie) aan te gaan en anderzijds een nieuwe theatershow te ontwikkelen. Dat een ziekte een mens kan veranderen, wordt vaak gezegd. Dat dit bij Finkers ook het geval is, is wel te merken aan zijn show. De Finkers van de jaren negentig (en eerder) is niet meer. Anno 2008 is er meer ruimte voor filosofie.



Nuchterheid
De nuchterheid waar Herman Finkers om bekend stond, is nog altijd in hem terug te vinden. De eerste twintig minuten van zijn show vertelt hij over de ziekte CLL die bij hem werd geconstateerd. Hier straalt de nuchterheid vanaf. Waar een ander in zak en as zou zijn gaan zitten, laat Finkers er weinig misverstand over bestaan dat de ziekte hem niet uit het veld zal slaan. Hij maakt gebruik van wat hem in de eerste tijd is overkomen en hoe hem dit heeft overvallen. Gevoelens worden met het publiek gedeeld, alles wel tot een bepaald niveau, welk door de nuchtere Herman-kijk niet heel diepgaand is. De échte emotie krijgen we niet te zien. Wat opvalt in zijn nieuwe show is de meer filosofische kant van Finkers. Waar hij vroeger een avond kon vullen met louter onnozele grappen, die allen wel aankwamen, is er nu beduidend meer diepgang te vinden in zijn teksten. Die teksten worden ook over het geheel genomen meer in de vorm van liedjes bij het publiek gebracht. Het is een ander verschil met de oude Herman. Was er vroeger plaats voor een liedje zo nu en dan om de tekst mee af te wisselen, nu lijkt er af en toe wat ruimte voor tekst om een liedje mee inkleden. Na de pauze is een voorstelling waar muziek meer de boventoon voert. Het zijn redelijk eigentijdse cabareteske nummers waarbij de tekst het verhaal moet vertellen, begeleid door de stem van de cabaretier en diens piano- of gitaarspel.


Finkers in zijn 'tweede huis'


Anders, maar niet per definitie slechter
De hele show bekeken, is het helder dat er een andere man op het podium staat die een heel andere performance neerzet dan velen van hem gewend waren. Het zal dan ook met name van de verwachtingen van de bezoekers afhangen hoe de show wordt gewaardeerd. Verwacht je een aloude Finkers-nuchterheid, zonder politieke ondertoon, zonder filosofisch gemijmer en met vooral veel tekstuele kolder, dan zul je bedrogen uitkomen. Die Finkers is niet meer. De persoon die nú op het podium staat brengt vooral een programma vol muzikaal begeleidde teksten, hier en daar een politiek issue (waarvan sommigen - met Finkers eigen woorden - zullen zeggen: "Dat heeft zo'n jongen toch niet nodig"), enkele harde en grove woorden en beduidend minder no-nonsense komedie. De één zal dus blij zijn met de nieuwe Finkers-show, de ander wellicht enigszins teleurgesteld; alles bepaald door het verwachtingspatroon waarmee je het theater bent binnengegaan.

Goed is hij nog altijd, want anders betekent niet per se slechter. Of dit de weg is die de cabaretier zal vasthouden, als hij nog meer shows zal maken, is nog afwachten. Voorlopig toert hij met zijn 'nieuwe identiteit' door Nederland en is er nog geen tijd om zich op een volgende show te richten. En met de credit die hij uit het verleden nog had, zijn alle zalen uitverkocht. Het zal allemaal afhangen of zijn publiek de nieuwe Herman Finkers zal blijven waarderen en dus ook met een nieuwe show nog zalen vol zal krijgen. Time will tell!

Theater: Chassé Breda Gezien op: 29 februari 2008 Waardering: