CD: Sons & Daughters - This Gift

Joris (Scylla)

Uit het hoge noorden van Schotland komt zo af en toe nog wel eens iets fris en vrolijks uitwaaieren. Sons & Daughters bijvoorbeeld, een indierock-band uit Glasgow. Het Schotse accent wordt door zangeres Adele Bethel in elk geval keurig gemaskeerd op hun laatste album This Gift. Een vrolijke, frivole poprockplaat die best nog wel eens de springplank voor deze band zou kunnen betekenen.

Sons & Daughters ontstond in 2001 uit de restanten van Arab Strap. Zangeres Adele Bethel en drummer David Gow besloten iets anders te gaan doen, en Sons & Daughters is daarvan het resultaat. Met This Gift leveren ze hun derde album af, waarmee ze flink aan de weg blijven timmeren. De plaat van de Schotse indierockers staat vol met aanstekelijke popliedjes.

Zo begint het al meteen goed met 'Gilt Complex'. De ietwat gejaagde, ietwat uitdagende stem van zangeres Bethel wordt bijgestaan door vrolijke, minimale gitaarrrifjes. De bas pompt er simpeltjes onderdoor, en de drums tikken zonder enige poespas door. Eigenlijk het recept voor een goed popnummer: zolang je een lekker melodietje te pakken hebt, hoef je daar eigenlijk helemaal niet te veel mee gaan rommelen. En dat gebeurt ook niet op This Gift. Vrolijk mee bleren kan met 'Rebel With a Ghost' en 'Chains'. Het wat hardere titelnummer This 'Gift' vormt het muzikale hoogtepunt van het album, maar dan is het nog niet afgelopen. De wellicht bekende single 'Darling' swingt heerlijk. Bethels klaaglijke zang komt perfect uit de verf op 'Iodine' en ook de resterende nummers mogen er zijn. Eigenlijk is er dus weinig aan te merken aan deze plaat: de nummers volgen steeds hetzelfde recept, maar toch weet elk nummer toch op de een of andere manier te verassen. Heerlijk meezingers, lekker in het gehoor liggende poprocknummertjes zonder opsmuk.



This Gift is een popplaat geworden vol met melodietjes die in je hoofd blijven hangen. En Sons & Daughters zijn daarin geslaagd zonder daarbij te gaan irriteren. De vraag is echter wel hoe lang dit album blijft boeien, maar het is duidelijk dat de band zich in een stijgende lijn bevindt die ze hopelijk vol kunnen blijven houden.


Label: Roughtrade Datum: 22 Januari 2008 Waardering: