CD: The Mars Volta - The Bedlam in Goliath

Joris (Scylla)
Wanneer The Mars Volta iets uitbrengen, is het zelden zomaar een album. Het briljante debuut De-loused in the Comatorium verhaalde over de zelfmoordpoging van Julio Venegas, die nog een week in coma doorbracht voordat hij stierf. Frances the Mute ging over de zoektocht naar de biologische ouders van overleden bandlid Jeremy Ward, toen deze in een auto een geheimzinnig dagboek vond. Toegegeven, Amputechture was even een vreemde eend in de bijt, maar met The Bedlam in Goliath hebben Cedric Bixler-Zavala, Omar Rodriquez-Lopez en de overige leden van The Mars Volta Group wederom een conceptalbum afgeleverd. En wat voor één.

Funk, en veel geluid
De reputatie dat The Mars Volta elke tel van hun muziek volproppen met geluid, wordt in elk geval direct door de Amerikaanse progrock-band hooggehouden. Met een muur van geluid gaat het openingsnummer 'Aberinkula' van start. De coupletten grooven heftig en na een wat bombastisch eindgedeelte zoeven we naadloos door met 'Metatron', wat een zwaar aanstekelijk refrein met zich meebrengt. De climax wordt zorgvuldig opgebouwd en het nummer vormt een vroeg hoogtepunt van het album. Op 'Wax Simulcra' levert de jonge drummer Thomas Pridgen op overtuigende wijze zijn visitekaartje af, snareroffels worden gevolgd door een minstens zo snelle bassdrum. De drummer Thomas "holy fucking shit this new guy is incredible!" Pridgen weet samen met bassist Juan Alderete het nieuwe muzikale element funk op perfecte wijze te incorporeren in het werk van The Mars Volta. Na op Frances the Mute en Amputechture de grenzen van jazz en latin te hebben opgezocht, kenmerkt The Bedlam in Goliath zich door een bepaald funky ingrediënt. Met name op 'Ilyena', de coupletten van 'Goliath' en de tweede helft van 'Askepios' is dit verfrissende onderdeel te horen. En dat ondanks het feit dat The Mars Volta niet bepaald de beste zijn in de kunst van het weglaten.


Cedric Bixler-Zavala en Omar Rogriquez-Lopez

Het Ouijabord en de Vloek
Maar waar gaat het nu allemaal over? Ergens in Jeruzalem vindt gitarist Omar een ouijabord, genaamd The Soothsayer. Het lijkt hem wel een leuk cadeau voor zanger Cedric. En in de tour die volgt zitten de heren na optredens, in plaats van de boel op stelten te zetten, achter het mysterieuze bord. Het bord vertelt het verhaal over een man, zijn vrouw, en haar moeder. Ook herbergt het bord de verschrikkelijke Goliath, een monster dat zich via het bord uit zijn metafysische leefwereld wil ontrukken. De muzikanten raken steeds meer in de ban van het ouijabord en Cedric begint te geloven dat het bord het opnameproces voor het nieuwe album vervloekt heeft. The Bedlam in Goliath was naar eigen zeggen het album dat niet gemaakt wilde worden. Zo ontstonden er onverklaarbare problemen met de apparatuur, de oude drummer verlaat de band, Cedric krijgt meer en meer last van een pijnlijke voet, een opnametechnicus wordt gek en als klap op de vuurpijl overstroomt Omar's studio. De bandleden wanhopen, en Omar besluit dat The Soothsayer begraven dient te worden. Zo geschiedde. The Mars Volta Group ging vervolgens met hernieuwde moed aan de slag en The Bedlam in Goliath is het resultaat: het album dat verhaalt over de driehoeksverhouding, het monster en de vloek die het ouijabord op de band plaatste.


Pretentieus, Ambitieus, Schitterend
Vreemd, overdreven, en een tikkeltje pretentieus dus: dat zijn we van The Mars Volta wel gewend. Uit de onbegrijpelijke teksten valt het verhaal niet of nauwelijks op te maken. Aan Cedrics vreemde metaforen ("I bring an avalanche of toltec bones/containment cravings if you choose to/play something that aches for a spill/leave out the meat for that contact high") valt zoals gewoonlijk geen touw vast te knopen. Net zoals de ellenlange exercities van vreemde tonen waar Frances the Mute en Amputechture nogal eens in vervielen. Op The Bedlam in Goliath valt dat nog wel mee en wanneer de muzikaliteit op sommige momenten even de draad kwijt is, past dit eigenlijk perfect in het geheel. Zoals in het spookachtige 'The Soothsayer' of het even dreigende 'Askepios'. Het maakt het album tot een overweldigend geheel waarmee deze ambitieuze band wederom een schitterend album heeft afgeleverd.

Met The Bedlam in Goliath hebben The Mars Volta hun beste album gemaakt sinds De-loused in the Comatorium. De overweldigende muziek neemt de luisteraar mee naar grote hoogten, diepe dalen, en alles wat daar tussen ligt. Spetterende ritmes, pakkende melodieën en af en toe wat uitgesponnen gefreak zorgen ervoor dat het album je zeker de eerste tijd dat hij in de cd-speler verdwijnt stevig in zijn greep houdt.


Label: Universal Music Releasedatum: 27 januari 2008
Waardering: