CD: Ween - La Cucaracha

Erik (getikte_rik) 13-11-2007 12:37

Eerder dit jaar verscheen als opwarmertje al een re-issue van 'Chocolate and Cheese', algemeen erkend als Ween's beste album. Aangezien dit werk alweer uit 1995 stamt, is het na een aantal wisselvalligere albums hoog tijd voor een waardige opvolger van deze plaat. Sinds eind oktober ligt dan ook een nieuw exemplaar van Ween in de schappen: 'La Cucaracha'. Een vrolijke titel, maar ook het Spaanse woord voor 'kakkerlak'. Is dat een dubbelzinnige verwijzing naar kruimeltjes 'Chocolate and Cheese'? De heren van Ween zetten je als luisteraar graag op het verkeerde been, dus het is hoog tijd voor een grondige luisterbeurt.

De ongecompliceerde opener 'Fiesta' brengt je in ieder geval al snel in een feeststemming. Hoewel de 'gebroeders' Gene en Dean Ween naar eigen zeggen ooit hadden afgesproken om nooit 'horns' te laten klinken op hun albums, breken ze op 'Fiesta' doodleuk met die belofte. Ween kent namelijk geen grenzen, niks is hen te dol. Vandaar dat het opzwepende 'Fiesta' net zo makkelijk wordt gevolgd door het spacy 'Blue Balloon', een psychedelisch nummer waar ook de onvermijdelijke meligheid in doorklinkt. De opvolgende track 'Friends' klinkt weer als kitscherige pop, en wordt zo cheesy gezongen dat het haast klinkt als een parodie op de electropop uit de jaren '80.

Maling
De serieuze muziekluisteraar zal zich wellicht in de maling genomen voelen bij het beluisteren van de nummers op 'La Cucaracha', maar daar hebben Gene en Dean op hun beurt ook weer maling aan. Ze toveren net zo gemakkelijk een country- ('Learnin' to Love') als een reggae-nummertje ('The Fruit Man') uit hun hoed. In dat laatste nummer slaan ze wellicht net iets te ver door in hun meligheid, en ook in de daarop volgende, achtste track 'Spirit Walker' klinkt de vocoder wel heel erg bizar en lullig.
'Sweetheart in the Summer'is een feelgood-song die niet had misstaan als sixties-klassieker. Het neigt naar het wat ingetogener Beach boys-werk uit de tijd van 'Surf's Up' en 'Sunflower'. In ongeveer dezelfde stijl klinken lieflijke nummers als 'Object' en het kalme 'Lullaby'. Het voorlaatste 'Woman and Men' lijkt aanvankelijk ook te vervallen in kistch, maar het breed uitgesponnen nummer (speelduur bijna elf minuten) klinkt met zijn lange, jankende gitaarsolo's even geschift als indrukwekkend � la Led Zeppelin. Met 'Your Party'(compleet met subtiele sax) eindigt dit album even 'over de top' als dat het begon.

Geniale gekte
De grens tussen gekte en genialiteit is wederom smal gebleken, maar ondanks alle gekkigheid blijven de diverse songs allemaal in het gehoor hangen. 'La Cucaracha' is een "over de top"-topplaat van een even eigenzinnige als interessante cult-band.

Label: Schnitzel Records Releasedatum: 23 oktober 2007
Waardering: