DVD: Frozen Land

Jelle Schot (JelleS)
De Finse regisseur Aku Louhimies is alles behalve een positivist. In Frozen Land (Paha Maa) uit 2005 dalen we af naar de schaduwzijde van de Finse samenleving, vol seks, drugs en moord. Gebaseerd op Leo Tolstojs beroemde korte verhaal 'De valse coupon', ontstaat na één slechte daad een kettingreactie van misère, onheil en chaos. Het is de jonge Niko die wanneer hij een vals briefje van 500 euro uitgeeft, de ketting activeert. Achtereenvolgend zien we o.a. een autodief, een bejaarde alcoholist die overgaat tot moord, een getraumatiseerde agente en een computerhacker die de gevangenis indraait. En dat alles omdat Niko's vader ontslagen wordt en als gevolg van zijn depressie zijn zoon het huis uitgooit. Niko zoekt zijn toevlucht tot drugs en print uiteindelijk in een stonede bui het gedoemde briefje uit. En niemand die de chaos een halt kan toeroepen.




De kijk op het onder een dikke laag sneeuw bedekte Helsinki is niet echt plezierig te noemen. Zwarte humor heeft in het begin nog wel de overhand, maar zodra een dronken stofzuigerverkoper twee mensen de hersens in slaat is er geen weg meer terug uit de lijdensweg. Het wordt zelfs allemaal zo uitzichtloos dat Frozen Land niet altijd een pretje is om naar te kijken. Je wilt je ogen sluiten en ontsnappen voor de overdosis ellende, maar Louhimies grijpt je stevig vast.

De donkere, koude stad in Frozen Land is te vergelijken met het decor in een oude, expressionistische film. De kille eenzaamheid, de grauwe straten en gebouwen, de sneeuw die maar niet wil ontdooien. Alle decorstukken representeren de gemoedstoestand van de protagonisten. Het geeft de film iets onheilspellends en zelfs apocalyptisch, maar aan de andere kant is het ook een atmosfeer waar je als kijker in op kan gaan. De visuele schoonheid maakt alle moord en doodslag weer wat draaglijker.

Er zit echter ook een grote 'maar' aan de aanpak van Louhimies. Er is niets mis met gezonde ambitie, niet iedereen durft het aan om een film met zo veel verhaallijnen te maken. Enkel de beste regisseurs weten het tot een goed einde te brengen, en Louhimies behoort helaas niet tot die categorie. Het gaat vooral mis in de cohesie tussen de verschillende verhalen. De kou en de leegte van het bestaan komen overal in terug, maar visueel wil het nog wel eens verschillen. Af en toe haalt hij zoveel mogelijk cinematografische trucjes uit om zijn kwaliteiten te etaleren, maar de eenvoudige, kale scènes komen veel beter tot hun recht.




Frozen Land is misschien zelfs iets te ambitieus. Daarbij begaat hij ook nog eens de klassieke fout als het mozaïekfilms betreft. Precies zoals Haggis met Crash legt hij te vaak de nadruk op de thematiek, door bijvoorbeeld een leraar te laten doceren over de chaostheorie. Net als het gebrek aan cohesie en de overdadige visuele effecten, werkt het vervreemdend en doet het je beseffen dat je naar een geënsceneerd verhaal zit te kijken. En dat terwijl de film er alle baat bij heeft dat de kijker wordt opgeslokt en zich zonder tegen te stribbelen laat meeslepen naar de duistere onderkant van de maatschappij. Frozen Land slaagt daar niet altijd in, en dat maakt het een middelmatige film met een aantal fantastische scènes. De beoordeling zit dan ook ergens in het midden.

Label: Filmfreaks Releasedatum: oktober 2007 Kijkwijzer:
Waardering film: Waardering extra's: n.v.t.