CD: Pink Floyd - The Piper At The Gates Of Dawn SE

Joost Melis (Pink_Floyd)
Het jaar was 1967, 'Arnold Layne' en 'See Emily Play' werden uitgebracht en vier jonge mannen tekenden hun contract bij EMI. Het was het jaar waarin Pink Floyd zou doorbreken. Een televisie optreden bij Top of the Pops en opnamesessies in de EMI studio, ook wel bekend onder de noemer Abbey Road, zetten de Pink Floyd gekte in gang. Nu, veertig jaar later, wordt The Piper At The Gates Of Dawn nogmaals uitgebracht als jubileumuitgave.


Terwijl 'The Beatles' in de ruimte naast deze groentjes 'Lovely Rita' opnamen, keken de heren Barrett, Waters, Mason en Wright hun ogen uit naar alle mogelijkheden van de studio. Voor die tijd bood Abbey Road veel perspectief met betrekking tot geluidseffecten. Bell piano's, Hammond orgels, windmachines, chinese blokken, temple bells, triangels, tympani's en een clavinet werden gebruikt. Maar ook vreemdere elementen werden in de muziek gewoven, zoals de radiostem in 'Astronomy Domine' en de klokken in het outro van 'Bike'.

Het album The Piper At The Gates Of Dawn werd onder leiding van Norman Smith gevormd en gekneed. Alhoewel Barrett niet te kneden viel. Hoe vaak Smith ook aanwijzingen aan Syd gaf, hij kwam steeds weer met dezelfde zanglijn op de proppen. Het oeuvre voor 'Piper' bestond voornamelijk uit materiaal van hun livesets die in UFO of The Roundhouse gespeeld werden. Door de studionormen en -waarden werden de nummers echter veelal ingekort en werden de solo's gestructureerder. 'Interstellar Overdrive' is hier een goed voorbeeld van, deze track zou live vaak meer dan twintig minuten duren.


De hernieuwde uitgave van 'Piper' is nogal een werkje, de prachtige stoffen hardcover ter grootte van een dvd bevat maar liefst drie cd's. Disc 1 bevat de mono opname van het album, disc 2 de stereoversie en schijf 3 is gevuld met de singles, B-kantjes en speciale versies. Vooral de tweede en derde cd zijn erg de moeite waard. De stereomix van het album brengt lagen naar voren die anders achterwege blijven. Hierdoor komen de hersenkronkels van Syd Barrett nog intenser over. Het kopstuk 'Interstellar Overdrive' komt ook nog tweemaal terug op de laatste cd, in de Franse edit en de Take 6 versie. Ook 'Candy and a Currant Bun', 'Apples and Oranges' en de alternatieve versie van 'Matilda Mother' zijn pareltjes voor de Pink Floyd-fan. De heruitgave is ook te verkrijgen als 2CD versie, voorzien van de mono en stereomix. De extra disc en het mooie artwork dat bestaat uit de teksten, foto's en een boekje met daarin notities van Syd Barrett, maken het echter meer dan de moeite waard om de driedelige versie aan te schaffen.

Label EMI Datum: September 2007 Waardering: