CD: Angelique Kidjo - Djin Djin

Phedre77
Angelique Kidjo is een singer/songwriter uit Benin, Afrika met vier Grammy-nominaties op haar naam. Ze draagt de titel 'African Queen of Pop' en wordt door vele beroemdheden aanbeden, waaronder Bono van U2. Ze loopt inmiddels tegen de vijftig, maar ziet er nog steeds uit als een Afrikaanse koningin. Sinds haar zesde levensjaar is ze al bezig met optreden, zingen en dansen. In de vroege jaren '80 vertrok ze vanwege politieke onrust in Benin naar Parijs. Daar was ze eerst jarenlang achtergrondzangeres voor ze haar eigen carrière opstartte. Op dit moment woont ze in New York met man en dochter.

Afrikaanse bel
Djin Djin is Kidjo's tiende cd, als we haar eerste album meetellen, dat alleen in Afrika is verschenen, en een 'best of'-album. Kidjo zingt in allerlei talen, waaronder 'Fon', de meest gangbare taal in Benin, Frans, Yoruba en Engels. De cd-titel Djin Djin duidt op het geluid van de Afrikaanse bel die elke nieuwe dag begroet. Dit album bevat vijftien nummers en kent een groot aantal gastperformers. Het opent met het opgewekte 'Ae Ae', dat Kidjo’s karakteristieke en loepzuivere stem goed doet uitkomen. Het nummer dat volgt, draagt dezelfde titel als de cd, 'Djin Djin'. Al snel klinkt er een bekende stem naast die van Kidjo. Alicia Keys' jazzy stem valt op en is direct herkenbaar in dit nummer, zonder van het nummer een vreemd geheel te maken. Anders is dat met 'Gimme Shelter' waar Joss Stone toch wel een heel eigen swing aan het nummer geeft. Het lichtelijk bombastische nummer doet minder Afrikaans aan, ondanks de typisch Afrikaanse trommels. Peter Gabriel vergezelt Kidjo op 'Salala', een tweetalig duet. Kidjo laat zien een indrukwekkend bereik te hebben en bij flinke uithalen prima op toon te blijven. Carlos Santana en Josh Groban begeleiden Kidjo in het nummer 'Pearls', een trieste ballad met een bijzonder mooie zanglijn.

Indringend geluid
Het erg leuke 'Sedjedo' introduceert Ziggy Marley, die heel galant en braaf Kidjo de hoofdrol geeft in het nummer. Dit is overigens kenmerkend voor het hele album. Hoe groot de namen die langskomen ook zijn, Kidjo leidt en draagt de nummers en wordt nergens overheerst door een gastmuzikant. Bovendien deelt de Afrikaanse zangeres niet op alle nummers haar ruimte met anderen. Na die eerste gastoptredens, volgt een aantal nummers waarin ze het rijk voor zichzelf heeft. 'Papa', 'Arouna', 'Awan N'La' en 'Emma' zijn allemaal nummers met een indringend geluid, dat deels door de rijke instrumentele begeleiding en achtergrondzang veroorzaakt lijkt te worden. Toch is het Kidjo’s stem die elk nummer het kenmerkende geluid geeft. In ritme en tempo is er veel variatie te vinden. Zo is 'Emma' één van de meer slepende ballads, terwijl het oververhitte gitaartje op 'Mama Golo Papa' het tempo weer ontzettend opkrikt. Een heel bijzondere bijdrage aan dit album is het Afrikaans gezongen 'Lonlon', dat volgens de melodie van Ravels 'Bolero' gaat. Het is niet alleen erg mooi, maar het brengt ook een glimlach op je lippen. Als bonustracks zijn 'Arouna' en 'Emma' toegevoegd in andere uitvoeringen. Respectievelijk met Joy Denalane en Carmen Consoli gastmuzikanten.

Eigen mengsel
Deze cd laat zien dat Kidjo niet zonder reden de titel 'African Queen of Pop' draagt. Haar heel eigen mengsel van popmuziek uit de 21e eeuw en traditioneel Afrikaanse muziek is aanstekelijk en energiek, met een diepte die de juiste snaren raakt. Het is goed mogelijk dat je de cd beu bent na tig keer draaien, maar na een rustpauze gaat dat zeker over. Uiteraard heeft de liefhebber van wereldmuziek dit album allang thuis, maar voor de muziekliefhebber die iets origineels wil proberen, is dit een aanradertje.


Label: Razor & Tie Releasedatum: 20 april 2007
Waardering: