CD: Animal Collective - Strawberry Jam
Als er één muziekstroming is die in opkomst is, dan is dat wel Indie. En dat is mede te danken aan de heren van Animal Collective. De muziek kenmerkt zich vooral door het hoge gehalte aan experimentele geluiden. Denk aan dierlijke geluiden, hoge, schrille gillen en andere vormen van 'kunstuiting'. Want dat je dit soort muziek een uiting van kunst mag noemen, staat buiten kijf. Met hun nieuwste album Strawberry Jam doen de heren van het collectief weer een aardige duit in het zakje. Dat dit genre in eerste instantie wat vreemd aandoet, is op zich begrijpelijk. Het is een stijl waar je vooral aan moet wennen, maar als dat eenmaal is gelukt, zul je merken dat je er toch wel van geniet. Op een vreemde manier neemt de muziek je mee aan de hand en leidt je door de kunstzinnige wereld van Indie.In vergelijking met eerder werk van het collectief, is er wel degelijk sprake van een rustiger album. Het geheel kent wat meer structuur in de opbouw en dat geeft wat rust ten opzichte van eerdere albums. Eerdere cd's lieten zich vooral kenmerken door chaos. Dat is met Strawberry Jam wel anders. Het lijkt alsof het hier meer op echte nummers gaat en minder om een experiment. De cd wordt geopend met Peacebone. Dit ligt lekker in het gehoor, al moet je toegeven dat de allereerste klanken van het nummer je in eerste instantie doen geloven dat je cd-speler het aan het begeven is. De geluiden die tot je komen, geven je duidelijk dit gevoel. Maar na verder luisteren neemt het nummer de vormen aan van een heuse song. Het experimentele en dierlijke (waar ook de naam van de band vandaan komt) is nu wat subtieler in de songs verwerkt en dat maakt dit album gangbaarder voor een breder publiek.
Linksom of rechtsom
De nummers op de cd lijken op twee manieren opgebouwd te zijn. Enerzijds zijn er de songs die vreemd beginnen, zoals Cuchoo Cuchoo en halverwege omgaan in gangbare nummers. Anderzijds kent het ook tracks waarbij het precies andersom is; deze beginnen redelijk gangbaar om halverwege ondergedompeld te worden in de experimentele driften van Animal Collective. For Reverend Green is misschien wel het beste nummer van de cd. Het feit dat er in het nummer een ballade schuilt, naast de invloeden van de schokkerige beat en de schelle zang waarvan we Animal Collective vooral kennen, is heel verrassend en prettig om te ervaren. In zijn geheel bekeken, moeten we ook vaststellen dat dit album minder gitaargeoriënteerd is dan eerdere. Dit is een bewuste keuze volgens de heren. Zij waren het een beetje 'zat' zo omschreven zij het zelf.
Groei en ontwikkeling
Dat het viertal zich nog steeds verder ontwikkelt en bekwaamt in de scene staat als een paal boven water. Met elk nieuw album lijken ze te groeien en steeds vakkundiger te werk te gaan. Je zou kunnen denken dat de echte die-hard freak afhaakt nu het wat rustiger en meer gangbaar wordt, maar dit levert anderzijds weer een nieuwe groep liefhebbers op. Al met al blijft er publiek genoeg over om te vermaken voor Animal Collective. Het vermoeden is ook dat deze cd door de fans en liefhebbers van zowel de band als het genre muziek goed ontvangen zal worden. (De heren zijn vooralsnog blij verrast en tevreden met de reacties tot nu toe.)
Benieuwd naar meer dierlijkheid? www.myanimalhome.net/
Label Domino Datum: 21 augustus 2007 Waardering:
