CD: Patrick Watson - Close to Paradise
De hoge stem van Patrick Watson is het eerste wat je opvalt bij het luisteren naar diens nieuwste cd Close to Paradise. Een stem die heel herkenbaar is en ook zeker blijft hangen. Het tweede dat vooral opvalt zijn de prachtige pianopartijen waarmee vele nummers zijn doordrenkt. De vierkoppige band draagt de naam van de leadzanger en brak echt door in 2006. In dat jaar kwam het album al uit in Canada, het thuisland van de groep. In september komt dit in Canada zo succesvolle album in ons land uit. De groep kan alleen maar hopen dat het hier net zo goed ontvangen wordt als in hun eigen land.Vergelijking
Overal waar je op zoek gaat naar informatie over Patrick Watson wordt meteen de vergelijking gemaakt met Jeff Buckley. Dit is vooral te wijten aan de hoge stem waarmee Watson zijn songs ten gehore brengt. Elk nummer staat op zich; het zijn goed gecomponeerde songs met over het algemeen klassieke arrangementen. Hier kun je de invloed van de opvoeding van Watson meteen in terugvinden. In zijn jeugd werd hij al 'gevoed' met klassieke muziek en jazz. Dit heeft hij altijd meegenomen in zijn muziekcarrière. Naar eigen zeggen wordt hij nog altijd meer beïnvloed door componisten als Debussy en Satie dan door mensen als Buckley. Samen met gitarist Simon Angell, die hij al van jongs af aan kent, produceren ze een album dat de moeite waard is. Angell zorgt voor de noisy-geluiden, terwijl Watson de melodische composities en emoties voor zijn rekening neemt. Over elkaar aanvullen gesproken!
Dertien keer goed
De cd bevat een dertiental songs die allemaal even goed zijn. De één wat ruwer dan de ander, maar allemaal springen ze er wel op een bepaalde manier uit. Het zou niet fair zijn er een bepaald nummer uit te lichten, omdat ze zo aan elkaar gewaagd zijn dat er niet een 'best of' is. Maar als je dan toch wat titels zou moeten noemen dan zijn daar de zeer fraaie staaltjes van singer-songwriterschap in Close to Paradise, The Storm, The man under the Sea en Bright shiny light. Nogmaals, de andere nummers zijn zeker niet minder, maar de genoemde beklijven zeer goed bij de luisteraar.
Patrick Watson achter zijn piano
Visualisatie
De muziek van Watson is vaak visueel en filmisch georiënteerd. Al eerder produceerde hij muziek bij Waterproof9, uit een experimentele suite. Deze diende als begeleiding bij de onderwaterfoto's van een vriendin van de zanger, Brigitte Henry. Brigitte nam ook het ontwerp van de hoes voor Close to Paradise voor haar rekening. De optredens van Watson zijn over het algemeen doorspekt met vele projecties en veel bewegende beelden. Dit maakt het tot een waar spektakel. Als je na het beluisteren van de cd méér wilt, dan is een optreden zeker een aanrader.
Label Secret City Records Datum: september 2007 Waardering:
