CD: Guajiro - Material Subversivo
Guajiro betekent letterlijk 'krijgsheld' en de leden ontlenen deze naam wellicht aan hun gedachtengoed. Niet letterlijk uiteraard, maar de sociale en politieke strijd in het hedendaagse Amerika zorgt bij voorbaat al voor nichevorming en frictie tussen verscheidene culturen of morele waarden. De verschillende bevolkingsgroepen hebben het niet altijd even makkelijk in een republikeinse voedingsbodem. Aan de andere kant kent elke stereotypering weer zijn kern van waarheid, dus de scheidslijn zal in het midden liggen. Voor de heren van deze bilinguale punkrockband zijn de thema's politiek en cultuur in ieder geval van belang. Twee Cubanen, een Puerto Ricaan en een Ierse Amerikaan vormen de pijlers van dit kwartet en hun levenservaringen zijn verweven in de muziek.
Gezag
De cover van het album toont het paspoort van Cuba met daarop een roodgedrukte stempel met de bandnaam en de albumtitel 'Material Subversivo'. Gezagsondermijnend materiaal dus. Door het Spaans-Engelse karakter van de plaat zijn niet alle teksten even makkelijk te extraheren, maar de albumtitel schijnt de lading prima te dekken. De muzikale erfenis van Guajiro ligt ook grotendeels in die lijn. Het intro 'Soy Guajiro Pt. 1 ("Ik ben een krijgsheld") lijkt een afleidingsmanoeuvre te zijn. Vrolijke klanken á la Buena Vista Social Club volgen elkaar anderhalve minuut lang op. Daarna gaan de gitaren echter een grote rol spelen, met een 'Foo Fightereske' opening vervolgt de band met 'Santa Fe'. Een verhaal waarin een man zijn thuisland verlaat op zoek naar vrijheid. Overig materiaal is veelal uptempo en zit nokvol gitaren. 'Deliquente' is het summum van deze plaat, moddervette gitaren, grunts, geschreeuw en een hevig pompende drumset. De Spaanse taal versterkt de kracht van het nummer alleen maar. Je schreeuwt lekker mee, terwijl je de helft maar verstaat of begrijpt, maar goed dat volgt vaak het principe van een revolutie. Het overige materiaal bevat ook de hoofdingrediënten geschreeuw, samenzang, riffs, uptempo percussie en tweetalige karakter. Het merendeel wordt echter in het Spaans gebracht, wat de plaat overtuigender doet overkomen. Echt "Spanglish" is natuurlijk teveel verbonden aan J-Lo geneuzel, Shakira en Californische puberbandjes die je niet serieus kan nemen. Guarijo verliest ook enkele credits als ze wisselen tussen Engels en Spaans (zoals in 'Bad Idea', de titel zegt het al). Het merendeel is echter punkrock die de moeite waard is, gezagsondermijnend zoals punkrock moet zijn.
Label I Scream Records Datum: 30 juli 2007 Waardering:
