CD: Amiina - Kurr

Jelle Schot (JelleS)
Het debuutalbum van vier klassiek geschoolde IJslandse deernes zou gemakkelijk kunnen dienen als de soundtrack van een nieuwe Scandinavische film, het liefst geregisseerd door Lars von Trier. De op eigenzinnige wijze aan elkaar gesmede violen, cello's, zingende zagen en synthesizers doen je al snel dromen over een andere wereld. Het kan de combinatie van drank en hitte zijn geweest, maar al snel zag ik Björk voor me; gekleed in een oogverblindende witte jurk, huppelend door een donker dennenbos en een glinsterend sneeuwlandschap. Met drie kleine ijsbeertjes aan haar zijde.




Droomwereld
De vreemde, onvoorspelbare klanken van Kurr halen de meest absurde gedachten en fantasieën bij je naar boven, wat vooral te danken is aan de ruimte in de muziek. Meer dan drie instrumenten tegelijk is een uitzondering, en teksten ontbreken. De stembanden dienen ook enkel als muzikaal werktuig. De talloze rustmomenten en de betekenis die je zelf aan de muziek zal moeten toekennen leiden naar een alternatieve realiteit.

Dat klinkt misschien iets te metafysisch en surreëel, maar een andere manier om de muziek van Amiina te beschrijven is er gewoonweg niet. Je hoort eigenlijk gewoon een xylofoon en daaromheen zwevende klanken die uit een stel wijnglazen komen, maar het doet zoveel meer met je. De vier muzikanten noemen zichzelf dan ook niet voor niets een "een eindeloze bron van melancholie". En de hemelse en dromerige composities zijn ook nog eens gewoon verdomd mooi. Organische, minimalistische muziek zoals de albums die Juana Molina en Psapp vorig jaar al uitbrachten.




Amiina is weer een typisch IJslandse groep in de traditie van Sigur Ros en Björk. Onconventioneel, met duidelijk veel invloed van het natuurschoon waarin ze zijn opgegroeid. Voor de dromers en fantasten, maar eigenlijk voor iedere muziekliefhebber.

Label Rumraket Datum: juni 2007 Waardering: