CD: Check 1-2 - s/t

Harry (Dinosaur_Sr)
The Skidmarks are dead. Lang leve Check 1-2! Hoezee!




Iedereen die wel eens naar een buitenlands gitaarbandje is gaan kijken in een al dan niet hoofdstedelijke concertzaal heeft een bovengemiddelde kans dat zij ook The Skidmarks in het voorprogramma heeft zien spelen. Welnu, The Skidmarks zijn niet meer. Maar omdat het bloed krijpt waar het niet kan gaan, is hier Check 1-2. Skidmarks revisited: maar liefst vier heren Skidmarks vormen Check 1-2.

Waren The Skidmarks stevig verankerd in de jaren '60 garagerock, Check 1-2 is subtiel anders. Vooral minder rauw, zeg maar rustiger (waarbij alles relatief is). Natuurlijk klinken veel van dezelfde elementen door, niet echt verwonderlijk, maar om het titelloze album nu direct over diezelfde kam te scheren gaat een beetje ver. 'I won't cry' is bijvoorbeeld meer vrolijk jaren '60 Engels (met springend orgeltje) dan garage. In daddies orangerie, zeg maar.

Het geluid is lichtelijke retro opgenomen, dat wel, maar de muziek klinkt eigenlijk best fris. De basis is gitaargericht, met bijstand van een orgeltje, of zelfs piano. Zoals op 'Nothing on your back', waar toetsen de inleiding vormen voor de aanstekelijkste gitaarrif op het album.

Veel variatie zit er niet in het album. Subtiel anders van toon of insteek, en een ander gebruik van tempo doen de tien bondige nummertjes beperkt van elkaar verschillen. Check 1-2 doet niets ingewikkelds of supervernieuwends, maar wat ze doen, doen ze goed en degelijk. Gitaar-garage-rock-orgel-groezelmuziek met fruitige zijstapjes.

'Don't say goodbye' zingen ze. Nou, dat denk ik inderdaad niet. Check 1-2 zal weer menig podium sieren. Go check them out! Een half sterretje extra voor inzet!


Label: Munich Releasedatum: 14 april 2007
Waardering:


Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!