CD: Moke - Shorland
Nevenzaken, allemaal nevenzaken. Muziek is wat telt. Hoofdzaak is dat Moke vlotte volle gitaarmuziek uit de Engelse school maakt, en vooral vormgegeven wordt door Felix Maginn (ex-Supersub) en Phil Tilli (ex-Tröckener Kecks). Laatst waren ze te aanschouwen in "De wereld draait door", en ze spelen inderdaad net zo godvergeten hard als Supersub deed (Tröckener Kecks is te lang geleden om daar nog een oordeel over te hebben). Trillende speakervellen dus.
Dat is geen toeval. Het tekent de instelling van Maginn & Co. Deze Mokumer van Ierse afkomst doet kennelijk nooit iets op veilig, en verleent met zijn karakteristieke stemgeluid en even kenmerkende liedjesschrijverij een duidelijke identiteit aan Moke. Modieus zwart is de huiskleur, duister is Maginn's blik. Niet helemaal duidelijk is waarom, want de klankkleur van zijn liedjes is er zeker één van zwepend optimisme.
In een sneltreinvaart spoeden zich de tracks voorbij. Natuurlijk 'Last chance' voorop. Niettemin zijn er ook rustpuntjes: de trekzak op 'Emigration song', het ingetogen 'The long way'. Maar veelal wordt dit album getypeerd door Maginn's langgerekte zang, en de up-tempo slaggitaar ritmes. Moke klinkt daarmee geheel on-Nederlands. Zoals Supersub dat overigens ook al deed, en het is (daarom) niet onwaarschijnlijk dat Maginn de oorzaak is.
Paul Weller's aanbeveling zal zeker gemeend zijn, naar verluidt bezoekt hij de band weleens in Amsterdam. De klik is ongetwijfeld de Rickenbacher slaggitaar, de felheid en warmte in de muziek. Het zijn soulmates, zielsverwanten. Weller heeft gelijk (zou ik ooit anders durven beweren): F***ing smashing tunes. Verpakt in een mooi compact album vol popliedjes.
Moke levert zonder meer een gedegen en aanbevelenswaardig album af. Maar stiekem vind ik Supersub toch nog leuker. Of is dat de boodschap van een kniesoor die zich liever inlaat met een onbekend bandje uit het verleden dan de nieuwste hype, zelfs als ze in wezen hetzelfde zijn? Hoe dan ook, beschouw dit als het snoepje van de maand: twee bands voor prijs van één. Zonder zijn mede-bandleden te kort te willen doen: Maginn heeft het. Moge Moke het podium zijn om dit hernieuwd onder de aandacht te brengen.
Label: Pias Records Releasedatum: 14 april 2007
Waardering:
