Film: The Night of the Hunter
Vaak gaan de bioscoopfilm reviews over de meest recente films. Dit keer echter een film die een halve eeuw geleden al het levenslicht zag. Het Filmmuseum is één van de weinige organisaties die zich ook bezig houdt met de distributie en vertoning van oude klassiekers, en dit maal is The Night of the Hunter uit 1955 de gelukkige. De zwart-wit klassieker is recentelijk gerestaureerd en zal in april te zien zijn in het Filmmuseum.
Het verhaal speelt zich af in de Verenigde Staten ten tijde van de Grote Depressie. Ben Harper is een getrouwd man en vader van twee jonge kinderen, Pearl en John. Ben heeft net een bankoverval gepleegd waarbij dodelijke slachtoffers zijn gevallen en hij is er vandoor gegaan met tienduizend dollar. De politie zit hem al snel op de hielen, maar hij heeft nog net genoeg tijd om het geld te verstoppen, zijn twee kinderen te vertellen waar het geld ligt en ze te laten beloven het nooit aan iemand te vertellen. Het duurt daarna niet lang voordat Ben wordt ingesloten en achter slot en grendel verdwijnt. Hij wordt veroordeeld tot ophanging. Zijn laatste dagen slijt hij in dezelfde cel als Harry Powell, een priester volgens eigen zeggen. Harry heeft al snel door dat Ben een groot geldbedrag heeft buitgemaakt en probeert hem in zijn slaap de locatie te laten vertellen. Ben is echter sterk genoeg om de manipulatieve Harry niet in zijn doel te laten slagen. Toch heeft Harry genoeg informatie achterhaald om te weten dat er een grote kans is om het geld te vinden als hij in de buurt van Bens vrouw en kinderen kan komen.
Pearl en John hebben zich ondertussen braaf aan hun belofte gehouden en zijn nog steeds de enige die weten waar het geld ligt. De echte vuurproef dient zich echter aan als Harry ten tonele verschijnt en zijn schaduw over de familie Harper werpt. Langzaam maar zeker komt de charmante Harry met zijn gepreek steeds dichterbij de kinderen. Eerst wint hij de oma voor zich, dan Bens vrouw en ook Pearl lijkt gevoelig voor Harry. John doorziet echter de vuile spelletjes van Harry en probeert zo goed als het kan het geld verborgen te houden en de veiligheid van zijn zusje te waarborgen.
The Night of the Hunter is een indrukwekkende film van de als regisseur debuterende Charles Laughton. Laughton had als acteur al veel succes gehad, maar hij had zich nog niet gewaagd aan het regisseren. Grootste attractie van de film is de onvergetelijke rol van Robert Mitchum. De manier waarop Mitchum vorm geeft aan de doorgedraaide priester is uitstekend. Hij komt zeer intimiderend over en geeft de kijker zodoende exact het gevoel wat Pearl en John tijdens de film moeten voelen weer. Als Mitchum zijn manipulerende preken opvoert met zijn autoritaire lage stem heb je ook echt het idee dat de mensen in zo'n dorpje met gemak vallen voor de charmante act. Het geeft maar eens weer dat Robert Mitchum echt een goede acteur was. Billy Chaplin en Sally Jane Bruce acteren ruim voldoende als de twee opgejaagde kinderen, hoewel er een aantal momenten zijn die niet geheel tot voldoening stemmen. Iets wat misschien ook te maken kan hebben met Laughton die moeite zou hebben gehad bij het goed regisseren van de kinderen. Dat ging zelfs zo ver dat Mitchum de regie, met betrekking tot de kinderen, op zich heeft genomen voor een aantal scènes.
Het uiterlijk van The Night of the Hunter is uiterst sfeervol. Het lijkt erop dat de Duitse expressionistische films sterk van invloed zijn geweest bij het creëren van de stijl. Er wordt veelvuldig gebruik gemaakt van schaduwen en silhouetten zoals bijvoorbeeld ook films als Nosferatu, eine Symphonie des Grauens deden. Velen kennen wel het beeld van de vampiers' schaduw die groot en dreigend op de muur te zien is. De eerste keer dat Mitchum in de buurt van de kinderen komt, zien we een soortgelijk shot waarin Mitchum buiten voor een lantaarnpaal staat en waarbij zijn schaduw op de muur in de kamer van de kinderen valt. Dit soort beelden zien we natuurlijk ook vaak in film-noirs en deze film wordt dan ook vaak als film-noir betiteld hoewel het wat mij betreft meer een drama/thriller met dezelfde visuele kenmerken is. Het beeld is door het Filmmuseum goed onder handen genomen en het ziet er voor zo’n oude film dan ook uitstekend uit. Qua geluid is er niet veel schokkends te vinden. Het mono-geluid is vrij helder en stemmen zijn goed te horen. Goed genoeg om een onaangenaam gevoel te krijgen als Mitchum zijn versie van "Leaning on the Everlasting Arms" ten gehore brengt. Niks op aan te merken dus.
De film deed het teleurstellend slecht toen deze in Amerika uitkwam en daar was Laughton zeer ontstemd over. Zelfs zo erg, dat hij aangaf nooit meer een film te willen regisseren. Laughton heeft zich helaas aan zijn woord gehouden en dat is gezien deze film toch eeuwig zonde. Het is dan ook goed om te zien dat het Filmmuseum het hedendaagse publiek een kans geeft om kennis te maken met deze eerste en laatste film van Laughton. Voor een ieder die The Night of the Hunter nog nooit heeft gezien is dit een uitgelezen kans de film te gaan bekijken.
De film is te zien op de volgende datums:
5 t/m 11 + 16 t/m 18 apr 17:45
5 t/m 11 + 16 t/m 25 apr 19:45 Filmmuseum Vondelpark http://www.filmmuseum.nl/(...)7365756d2e4d6f766965
Label: Filmmuseum Releasedatum: 5 april 2007
Kijkwijzer:
Waardering: 
Must See/Buy/DoAanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!