CD: Fat Joe - Me Myself and I

Danielle (Dansie)
Is het zijn omvang, de single met Paris Hilton of tóch de hit Lean Back waarvan je hem kent? We hebben het hier over Fat Joe aka Joey Crack of eigenlijk Joseph Cartegena. Na acht jaar bij Atlantic Records startte de frontman van Terror Squad zijn eigen platenlabel: Terror Squad Entertainment. Onder dat label brengt Cartegena alweer zijn zevende solo album uit. Me Myself and I gaat over het straatleven. Misschien een poging om Cartegena's "street cred" weer op te vijzelen na de reeks commerciële crossover hitjes?



I'm a Gangsta Rapper, Lord forgive the shit I'm saying
But you'd be surprised where my music is playing
That's what they want to hear
Joey from the Bronx, I'm a pistoleer
I keep gunning for 'em, they keep running from me


Stoere praatjes verzorgen de entree van deze plaat. Met Pendemic maakt Joe duidelijk hoe het nou zit. Hij mag dan hebben gerapt op nummers van JLo en Paris, maar hij blijft een gangsta rapper. Fast money met wat commerciële hitjes is leuk, maar Cartegena neemt zichzelf nog wel serieus. Daarom zijn er op Me Myself and I dan ook weinig cameos van andere artiesten te vinden. Lil' Wayne verzorgt ergens een hook en een refreintje en ook The Game mag een nummertje meedoen, maar daar blijft het bij. Dit album draait om Joey Crack en niemand anders.

Helaas voor Joe is dat ene refrein van Lil' Wayne wel één van de lekkerste van de plaat. Het refrein van Make it Rain is catchy, evenals de beat overigens, maar dat valt te verwachten bij een Scott Storch productie. Kortom een nummer met hitpotentie, en natuurlijk is dit dan ook de leadsingle van Me Myself and I. Ook Storchs tweede bijdrage in Think About It klinkt goed. Er hebben overigens meer briljante producers meegewerkt aan dit album, zo ook DJ Khaled. In Story to Tell is het dan ook vooral de beat die de aandacht trekt. Goede beats volop dus, op dat gebied levert Cartegena, maar of hetzelfde valt te zeggen voor zijn teksten...

De meeste teksten op deze plaat zijn niet bijster origineel. In She's My Mama wordt een goede beat verspild aan een standaard verhaal over vrouwen, seks en crack. Ook het concept van Jealousy blijft Joe herkauwen. Daarvoor hoef je alleen maar te verwijzen naar zijn plaat Jealous Ones Still Envy uit 2001 welke zelfs geheel aan het onderwerp was gewijd. Benedicion Mami gaat wel even diep, hierin betoont Joe respect aan zijn moeder.

Al met al zijn de harde beats en ruige teksten van deze plaat lekker, maar écht overtuigend is het niet.'Crack' is dan ook al een aantal jaren van de straat en hoeft allang geen crack meer te verkopen om aan zijn geld te komen. De beats van deze plaat zijn hoe dan ook de moeite waard en dat maakt veel goed. Over zijn street cred mag ieder zelf oordelen, Cartegena kan produceren, dat is duidelijk.



Label: Terror Squad Entertainment/EMI Releasedatum: 28 november 2006
Waardering:

Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!