CD: Ben Folds - Supersunnyspeedgraphic, the lp
Ben Folds verdiende zijn indie-sporen in de jaren negentig in een bandje genaamd Ben Folds Five. Een opmerkelijke naam voor een driekoppige band. Samen met de twee andere heren maakte Folds lange tijd veel furore onder college kids in Amerika, maar in 2000 barstte de bom en brak de band op. Folds ging solo verder, en met succes. Zijn laatste album Songs For Silverman toonde tot wat een sterk staaltje songwriting de man in staat is. De EP's waarop deze verzamelaar gebaseerd is stammen echter van voor dit album.
Supersunnyspeedgraphic, the lp is een olijke verzameling van al zijn b-kantjes, covers, en ander hier en daar uitgebrachte nummers. Zo opent Folds de cd met In Between Days van The Cure. Een nummer dat Folds zeker wel past, maar doordat zijn zang enigszins geknepen overkomt, niet helemaal lekker klinkt. Ook de cover van B*tches Ain't Shit van Dr. Dre en Snoop Dogg staat op de verzamelaar. Folds maakt er haast een zwijmelnummer van: met dromerige achtergrond koortjes die heel zoet meerstemming b*tches can't hang in the streets zingen. Een sterk staaltje ironische parodie zet Folds hier neer. Überhaupt lijken de lyrics van zijn eigen nummers doordrenkt te zijn van de ironie en flauwe verwijzingen. Titels als Learn To Live With What You Are en There's Always Someone Cooler Than You zeggen op zich al meer dan genoeg. Een andere opmerkelijke keuze om te coveren is Get Your Hands Off My Woman van The Darkness. Al klinkt het toch wel heel anders met een piano in plaats van een gitaar; of het ook beter is valt te betwijfelen. Naar mate de verzamelaar vordert lijkt Folds zo waar serieuzer te worden. Bruised en Dog laten beide horen tot wat voor een mooie arrangementjes Folds in staat is om te schrijven. Met als hoogtepunt Still, die eigenlijk op de soundtrack voor Over The Hedge stond. Maar omdat hij dan meteen erachteraan weer een reprise van B*tches Ain't Shit plakt, krijg je de indruk dat Folds deze plaat zelf ook niet serieus neemt. Terwijl er toch behoorlijk wat mooie songs tussen zitten.
Het is jammer dat Folds zoveel de nadruk legt op de ironische en meer lollige kant van de verzamelaar. Het lijkt erop dat hij het zo ook heeft bedoeld. Helaas is de meligheid na een paar keer luisteren wel uitgewerkt. Ondanks alle ongein staan er wel een aantal aardige nummers tussen; het is maar net waar je zelf van houdt.
Label: Sony BMG Releasedatum: 22 november 2006
Waardering:
Must See/Buy/DoAanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!