CD: Panacea - Ink Is My Drink

Harry (Dinosaur_Sr)
Zin in een hemelse plaat die volkomen kut is? Welkom bij Ink Is My Drink, een schijf met twee gezichten. En in dit decennium van CSI en Law&Order zal iedereen weten dat een verdeelde jury tot vrijspraak leidt.


Panacea bestaat uit twee personen: K-Murdock zit aan de samples, en MC Raw Poetic rapt.

De samples van K-Murdock vormen een zalig muzieklandschap. Allereerst zijn ze vaak uit de oude doos, en hebben ze daardoor een krakende charme. Maar bovenal vallen ze perfect in de melodie, en vormen ze een eenheid. Dat maakt een erg melodieus album, wat bovendien erg relaxt aandoet. Dartelende vlindertjes zweven over het lange gras.

En daar overheen rapt MC Raw Poetic. Daar gaat het mis. Een boekje met lyrics zou niet misstaan, want meer dan enkele flarden zijn niet te verstaan. Hij struikelt meer dan eens over zijn eigen woorden, a-relaxt dus. Zijn raps passen helemaal niet bij de muziek en de groove die K-Murdock neerlegt. Onduidelijk en vooral veel te snel.

Wellicht had één van de drie (!) executive (!) producers (?) kunnen ingrijpen, of lag daar juist het probleem? Nu lijkt het net of twee albums door elkaar gemixt zijn, waarbij de raps eerder stoorzender zijn.

Twee artiesten, twee visies, twee platen, twee gezichten. Misschien hadden ze beter een dubbel-cd kunnen maken, of een dubbelzijdige. Dan had ik K-Murdock grijs gedraaid, en MC Raw Poetic in twee tellen naar het ronde archief verwezen. Met enige reserve vind ik elke executive producer een ster waard (ach, je mot wat), en ze mogen zelf onderling uitmaken wie Senior Vice President Producing wordt. Als ze K-Murdock maar zijn gang laten gaan.


Label: Rawkus Records Releasedatum: 6 november 2006
Waardering:


Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!