CD: Prima Donkey - Rythme Exotique

Harry (Dinosaur_Sr)
Gezeten aan de kaai van Antwerpen glijdt zijn blik over de duistere schaduwen. Opeens springen uit het troosteloze niets twee dames te voorschijn, uitbundig bewegend met gezichten die alleen uit tanden lijken te bestaan, maar hij kan het niet goed zien: hun gelaat is deels aan het zicht onttrokken door dansende paardestaarten. Daar achteraan sloft een Frans klezmerorkest van louter Afrikanen, de voltallige cast van een B-film naar keuze, en is dat niet Tom Waits? Van de Lei tot de Kaai is het Mardi Gras. De Antwerpse ring kronkelt, is het van genot of twijfel? Wat gebeurt er daar?


De Belgische muziekscene is spreekwoordelijke broedplaats van projectjes, en Prima Donkey is daar een voorbeeld van. Een gelegenheidsproject met als bekendste namen Rudy Trouvé (Dead Man Ray) en Gunther Nagels (Donkey Diesel). Gooi er nog wat mensen van DAAU en de Seatsniffers bij, en als bonus twee zangeressen van Laïs. De opstelsom van bekende en getalenteerde namen in dit soort projectjes is echter vaak niet een garantie voor een meerwaarde, integendeel. Prima Donkey is hierop een uitzondering, en Rythme Exotique is daarvan het gegroefde bewijs.

Rythme Exotique is een rare plaat. Live opgenomen in de A.B. te Brussel, maar er is geen publiek te horen. Sterker nog, helemaal niets doet vermoeden dat het een live-opname is. Daarnaast is de muziek op Rythme Exotique soms even grotesk als de inleiding van deze review. Het is namelijk een theatrale plaat. Van tranentrekkende Waits-sound-a-like nummers, tot echte trekzak-krakers, tot varieté-melodieën. Van de illusie van een saxofoon uit Dakar, tot klagende klarinet uit de diamantbuurt (de Antwerpse wel te verstaan). Zowaar een cover van Ministry (Jesus Built My Hot Rod), welke rijp is om op de planken van de Moulin Rouge gespeeld te worden.

Het is daarom wel een plaat om even aan te wennen. De sfeer is een beetje op z'n carnavals. Daarin zijn de dames van Laïs misschien wel de echte sterren, in die zin dat ze zorgen voor het nodige tegenwicht en de dansbare vrolijke noot. Alhoewel ook de begeleidingsband swingt als bezetenen. Want daarin schuilt de kracht van dit album: verrassende sombere opgewektheid.

Prima Donkey is een nevenproject zoals ze moeten zijn: zwanger van energie, en mensen die simpelweg lol hebben. Maar ook mensen die zoveel vakmanschap en inventiviteit bezitten dat ze het vermogen hebben om klezmer melodieën moeteloos te koppelen aan Afrikaanse ritmes, in een carnavalesque sfeer, waarbij Gunther Nagels verkleed als Tom Waits de dirigent speelt. Drums ontbreken daarentegen helemaal op dit album, maar dat bemerk je vreemd genoeg pas als je de linernotes heel goed leest. Ze missen namelijk niet in het geluid, een heel bijzondere ervaring.

Misschien kan Sinterklaas nog net een keer proefluisteren op Myspace, en die verlaten schoen nog vullen.

Label: Radical Duke Releasedatum: 6 november 2006
Waardering:

Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!