Film: The Black Dahlia
The Black Dahlia is gebaseerd op het gelijknamige boek van James Elroy, ook verantwoordelijk voor de thriller die ten grondslag lag aan de film L.A. Confidential. Het scenario is geschreven door Josh Friedman, die eerder verantwoordelijk was voor het script van War of the Worlds. Het verhaal is losjes gebaseerd op de oudste en geruchtmakendste officieel onopgeloste moord van een jonge aspirerende actrice in het Hollywood van de jaren '40. De cast die De Palma ter beschikking had bestond onder meer uit: Josh Hartnett (Lucky Number Slevin), Aaron Eckhart (Thank You for Smoking), Scarlett Johansson (Lost in Translation), Hilary Swank (Million Dollar Baby) en Mia Kirshner (24).
Bucky Bleichert (Josh Hartnett) is een jonge idealistische agent die wordt gekoppeld aan de oudere en cynische Lee Blanchard (Aaron Eckhart). Er groeit een vriendschap tussen Bucky en Lee, en zij gaan ook buiten het werk veel met elkaar om. Zodoende wordt ook Lee's vriendin Kay (Scarlett Johansson) betrokken in het geheel. Tijdens één van hun onderzoeken ontdekken ze het gruwelijk verminkte en levenloze lichaam van een jonge vrouw, die later door de pers The Black Dahlia wordt genoemd. Lee eist het onderzoek naar de gruwelijke daad meteen op en haalt ook de twijfelende Bucky over om aan het onderzoek te werken. Terwijl Lee's obsessie met de moord steeds heftigere vormen aanneemt, krijgt Bucky steeds meer ongewilde gevoelens voor Kay. Tot overmaat van ramp valt Bucky ook voor een verwende rijke vrouw die griezelig veel lijkt op The Black Dahlia. Zo raakt Bucky steeds meer verstrikt in een web van leugens en femmes fatales, en blijkt niets meer vanzelfsprekend te zijn.
The Black Dahlia is een echte De Palma-film. Een bekend euvel bij de regisseur is om stijl boven inhoud te prevaleren en dat geldt ook gedeeltelijk voor The Black Dahlia. Bij sommige films is dit dodelijk, maar bij andere films, zoals deze, blijft er toch nog wel degelijk iets over om van te genieten. De hoofdrollen van Hartnett en Eckhart zijn redelijk gespeeld, hoewel Eckhart op het einde een beetje de weg kwijtraakt. Beiden halen echter niet het niveau van de rollen in hun vorige films, respectievelijk Lucky Number Slevin en Thank You for Smoking. Ook de andere rollen zijn niet heel erg speciaal.
De look and feel van de film is echter een stuk indrukwekkender. Het L.A. van de jaren '40 ziet er geloofwaardig uit en alle bekende film noir-elementen zitten erin. Veel mooie donkere beelden met bijpassende schaduwen. Hartnett, hoewel een beetje jong uitziend, past goed in het genre en ook de vrouwen zien er uit alsof ze weg zijn gelopen uit een oude film noir. Johansson heeft van zichzelf al een erg lichte huid, zoals de meeste vrouwen in dit genre hebben, en de kleding maakt het helemaal af. Het is ze zelfs gelukt bij Hilary Swank. Door de vele make-up, de kleding en de haardracht is ook Swank een aantrekkelijke femme fatale geworden. Het camerawerk is De Palma waardig. Zoals gewoonlijk zijn er weer een aantal zeer aardige shots te zien.
Het verhaal van The Black Dahlia heeft natuurlijk ook veel weg van sommige van zijn soortgenoten. Het verhaal richt zich voornamelijk op de verschillende personages en gooit er op het einde tig twists en turns in. Deze twists en turns zijn overigens niet erg bevredigend. Ze zijn allemaal in het einde gepropt en je hebt niet echt het idee dat ze eerder in het verhaal goed zijn opgezet. Een beetje geforceerd dus. Al met al is het een zeer mooie film die wat emotie mist, maar desondanks toch vermakelijk is om een keer te zien. Of je The Black Dahlia meerdere keren wilt zien is echter te betwijfelen.
Label: Moonlight Films Releasedatum: 16 november 2006
Kijkwijzer:
Waardering: 
Must See/Buy/DoAanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!