CD: The Russian Futurists - My, Myself & Rye
Dit éénmans lo-fi elektronisch orkest genaamd Matthew Adam Hart knipt, plakt en speelt liedjes bij elkaar. Hij bezingt niks en toch alles, simpelweg over alle gekkigheid zichtbaar vanaf bijvoorbeeld een bankje in Madison Park, Manhattan, New York City. Ook al komt Hart daar niet vandaan en heeft hij waarschijnlijk niet op dat bankje gezeten, en is hij niet door het uitzicht vanaf dat specifieke bankje geïnspireerd geraakt. Maar ik wel, en dat is het beeld wat ik erbij krijg....
Wie een foto van de man ziet, denkt dat hij de nieuwe redneck pitcher van de Texas Rangers is, compleet met een rossig twee-weken-baardje en baseballpet. Muziek maakt echter blind. En Hart is geen gemene tabak kauwende redneck release pitcher, maar maakt met veel liefde synthpop-liedjes, geïnspireerd door onder andere Phil Spector en Brian Wilson.
Die liedjes hebben in ieder geval één ding gemeen: ze hebben een zekere ruis, en vervormdheid. Letterlijk. Hart is fan van AM radio, specifiek AM radio om twee uur 's nachts (zegt iemand Gonzo radio?), en wil dat zijn liedjes ook zo klinken. Er zit iets romantisch in het luisteren naar de middengolf, vol ruis en kraak, over een klein transistortje, aan de keukentafel, met een bijna lege fles wijn, de rest van de wereld in stilte gehuld. Ik vermoed dat dit album ook op die wijze gemaakt is. Het laatste nummer heet niet voor niets 'You & The Wine'.
Dit album heeft geen glamour, de special effects hangen met geluidsdraadjes aan elkaar, en als 3FM dit durft te draaien gaat spontaan de helft van de luisteraars vertwijfeld met de radio schudden. Rommelig, overstuurd, geen productie, een haast kinderlijke manier van zowel zingen als componeren. Allemaal niet zoals het hoort. Die eigenwijsheid maakt dit album de moeite waard. Op z'n slechtst heeft dit album karakter, alsmede een overdosis enthousiasme. Voor wie van synthpop houdt en voorbij het niet-helemaal-hi-fi geluid en productie luistert, blijft een sfeervol album over.
Eigenlijk is het een compilatiealbum, omdat het een verzameling tracks is van zijn drie eerdere albums. Omdat deze albums echter alleen aan de ander kant van de plas uitgebracht zijn, mag 'My, Myself & Rye' echter voor zijn Europese debuut doorgaan, en krijgt het terecht de ondertitel 'An introduction to The Russian Futurists' mee.
Voorproefjes en andere wetenswaardigen vind je op de website van The Russian Futurists. Als ik de laatste ster hieronder door midden kon zagen, zou ik het doen.
Label: Memphis Industries/Cooperative Music Releasedatum: 8 augustus 2006
Waardering:
Must See/Buy/DoAanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!