Film: The Promise
Een jong arm meisje zwerft in de openingsscène van The Promise tussen de lijken opzoek naar eten. Uit het niets verschijnt de godin Manshen voor haar, die beweert het lot van het meisje te kunnen veranderen. Ze zal een prachtige prinses worden, door de hele wereld begeerd. Maar liefde zal ze niet kennen, want elke man van wie ze houdt is gedoemd om te sterven. De godin benadrukt dat ze haar hele leven aan de belofte vast zal zitten, maar het naïeve meisje accepteert het aanbod toch. Welk jong meisje droomt immers niet van de door de godin beloofde lotsbestemming?
Twintig jaar later zien we dat het meisje ook daadwerkelijk is opgegroeid tot de prachtige prinses Qingcheng (Cecilia Cheung). Ze wordt verliefd op de grote generaal Guangming, omdat ze denkt dat hij het was die haar redde van de kwaadaardige koning en de graaf Wuhuan. Het was echter de razendsnelle en moedige slaaf van de generaal, Kunlun. Een romance begint tussen de generaal en de prinses, maar ook Wuhuan en Kunlun beminnen haar. Samen met de Chinese mythologie en de altijd geweldige actiescènes lijken er genoeg elementen om van The Promise een prachtig hectisch oorlogsdrama te maken. Toch?
Helaas gelden de Hollywood regels ditmaal ook voor de duurste Chinese productie ooit; veel geld in de special effects stoppen maakt iets nog niet meteen een goede film. Tel daarbij een aantal 'plotholes' en een slechte montage op, en je hebt een flinke teleurstelling. De beelden mogen dan bij vlagen nog veel mooier zijn dan bij Hero, het komt niet al te geloofwaardig over. Zo zien we in de eerste minuten van The Promise hoofdrolspeler Kunlun, die gespeeld wordt door de uit Tae Guk Gi bekende Koreaan Dong-Kun Jang, achtervolgd door een horde woeste bizons, die zo uit een drie jaar oud computerspel afkomstig zouden kunnen zijn. Als daarna Kunlun op een manier begint te rennen waarbij Asafa Powell een traag omaatje lijkt, dan kan het haast niet meer goed komen met deze film. Zijn benen beginnen als een razende rond te draaien zoals we ook in bijv. Kung Fu Hustle zagen, maar in tegenstelling tot die film is het hier helemaal niet komisch bedoeld. Wat ik ook totaal niet snap is de keuze voor Hollywood-composer Klaus Bladelt, terwijl men in Azië zoveel eigen goede componisten heeft, die ook nog eens de Chinese volksmuziek er op de juiste manier in weten te verwerken.
Dit zou allemaal nog wel te overkomen zijn, ware het niet dat ook het allerbelangrijkste element in deze film niet goed is uitgewerkt. Er is totaal geen chemie tussen de hoofdrolspelers, en een liefdesdrama zoals The Promise hoort daarop gebaseerd te zijn. Als gevolg was er dan ook geen enkele emotie van mijn kant te bespeuren bij het dramatische einde, en liep dan ook met een dubbel gevoel de bioscoop weer uit. Aan de ene kant had ik nog nooit zulke prachtige beelden gezien, zij het bij vlagen, maar ook had ik een film gezien met een zwak verhaal en weinig bijzondere acteerprestaties. De Chinese sfeer en de actiescènes die wij allemaal kennen uit Hero en Crouching Tiger, Hidden Dragon redden de film nog net, maar van de duurste Chinese productie ooit en vooral van regisseur Chen Kaige (Farewell My Concubine) had ik toch echt een groot meeslepend spektakel verwacht.
Label: RCV Releasedatum: 15 Juni 2006 Kijkwijzer:
Waardering:
Must See/Buy/DoAanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!