CD: The Exit - Home for an island

Joost Melis (Pink_Floyd)
Zou de connectie tussen de New Yorkse band The Exit en The Police liggen bij het jazzcombo Last Exit? De band waar ene Gordon Sumner aka Sting de bassgitaar bespeelde midden jaren zeventig. Of zou het gewoon toeval zijn dat soms de dub en reggae invloeden à la The Police van de nummers van The Exit afdruipen? Ik ga voor het laatste en ik zou het trio ook ernstig te kort doen met de stempel "Police rip off". Deze band klinkt een tikkeltje rauwer en harder en heeft een lekker scherp randje op dit nieuwe album.


The Exit is indie-rock in combinatie met dub en afgemaakt met een mespuntje funk. De tweede CD van deze heren, Home for an island, kent een meerderheid aan sterke tracks. Aanstekelijke liedjes die de halve dag op repeat staan in mijn mp3-speler. Het beste voorbeeld hiervan is Back to the Rebel. De compositie is lekker funky, met genoeg gitaren en pakkende breaks. Daarnaast kent het een goede structuur en opbouw. Gelukkig is dit geen uitzondering op de plaat, alhoewel de band nog kan groeien in sommige opzichten. Iets meer samenhang en nog iets beter afgewerkte songs kunnen deze band naar de top brengen. Sommige teksten zijn iets te "what's life like in these aftermath times of terrorism, war and US politics". Het gaat echter om de muziek en de teksten zijn zeker niet storend in dat opzicht. The Exit heeft het zeker in zich om catchy nummers te schrijven (naast de eerstgenoemde onder andere Don't Push en Darlin). De combinatie met dub-invloeden is een aangenaam en in zekere zin verfrissend fenomeen in deze overhypte postpunkfunk en emo-tijden. Met een beetje geluk en hard werken kunnen ze zeker nog een aantal heerlijke albums boven tafel toveren.



Soms heeft het album even een klein dipje en lijkt even in het achtergrondgeluid weg te deinen, maar omdat het grootste gedeelte goed in elkaar zit, redt het zichzelf van deze ondergang. Je kan er ook voor kiezen om 3 nummers van het album niet te spelen en de rest ervan een paar weken lang op repeat te zetten. Op die manier krijg je zeker geen spijt van je aankoop en duikel je misschien ook eindelijk weer eens je oude Police-albums op, als je even iets mellowers wil.


Label: Wind-up/Red Ink Release: 14 april 2006 Waardering:

Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!