Film: Match Point

Tim (tim_kick)
Gaat Match Point over een rijke familie of over de twee outsiders die bij de Britse upperclass willen horen? Hoe dan ook probeert Woody Allen verschillende thema's in zijn nieuwe film te mixen, hierbij kritiek te leveren op die Britse upperclass, het vreemdgaan en feit dat ieder personage in Match Point tot op het bot verrot is. Met een laagje nep en veel, heel veel opera lijkt Match Point een film van a tot z maar tevens een film die onder je huid gaat zitten. Gelukkig levert de nieuwe Woody Allen sinds lange tijd en een hele rij flops weer eens stof tot discussie op.

Nola en Chris zijn de outsiders in het verhaal. Chris is een tennisspeler die na een nederlaag rijke mensen gaat trainen. Nola is een actrice die constant audities afgaat om telkens afgewezen te worden. En hun beide relaties met broer Tom en zus Chloë Hewitt is het begin van hun leven samen. Zoals in iedere Allen film komt hier het dilemma in zicht: het begint met een onschuldig slippertje, maar als Nola en Tom uit elkaar gaan kan Chris niet kiezen tussen Nola en zijn vrouw Chloë. Match Point is dan ook gebaseerd op het metafoor van een tennisbal die na het slaan het net raakt. Een ogenblik zal de tennisbal in de lucht zweven en zal het niet duidelijk zijn aan welke kant de bal eindigt. Zo wordt uitgebeeld dat het leven, net als een spelletje tennis, vaak van geluk afhangt.

Match Point is geen goede film. Sterker nog, het zijn elementen van bekende films als 'a perfect murder' en 'closer' waardoor de film afgezaagd en 'naar het boekje' lijkt. Maar achter deze simpele film gaan personages en wendingen schuil die een aantal dagen na de film nog door mijn hoofd spookten en als vervolgens blijkt dat de film vanuit een heel ander perspectief een nieuwe betekenis lijkt te krijgen is de film een stuk sterker dan ik in eerste instantie dacht. Het is maar net hoe je de film interpreteert en zo is de film bijna net zo sterk als 'closer', ook zo'n film die verschillende lagen bevat.

Over hoofdrolspeler Jonathan Rhys-Meyers ben ik minder enthousiast. Zijn mimiek en emoties kunnen zijn personage niet dragen en hij wordt letterlijk van het scherm gespeeld door een verpletterende Scarlett Johansson. Deze actrice zou drie uur op een bank voor zich uit kunnen staren en ik zou de film nog interessant vinden. Overige acteurs als Emily Mortimer als Chloë en Brian Cox als haar vader zijn allemaal sterk in hun rollen en zorgen ervoor dat de film overtuigt. Natuurlijk is er ook een stukje Woody Allen in terug te vinden. Hij richt zich ditmaal op het thema 'opera', waardoor veel klassieke muziek de film ondersteunt. De stad waar de film zich afspeelt, Londen, is bovendien prachtig geschoten en nog steeds prima geschikt als filmlocatie.

Match Point is dus een hele goede film. Eén van die bijzondere filmervaringen waar het een poosje duurt voordat de film in je hoofd zich nogmaals heeft afgespeeld en de film als geheel een overtuigend en heftig verhaal vertelt. Zoals bij alle personages heeft de film een aantal verborgen lagen waardoor het ware verhaal zich eerder vlak onder de oppervlakte afspeelt. Wie nu werkelijk de echte 'bad guy' is wordt niet duidelijk tot het einde van de film en het verhaal zal een flinke impact maken op mensen die zich in soortgelijke situaties bevinden. Wat Match Point nu werkelijk bijzonder maakt is de indruk die de film achterlaat en de zogenaamde 'Hollywood regels' die Woody Allen koud laten. Eigenlijk een film die iedereen moet gaan zien om een eigen mening over te vormen.


Label: A-Film Releasedatum: 19 Januari 2005 Kijkwijzer:
Waardering:


Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!