CD: Shakira - Oral Fixation Vol. 2
Met dit beeld op je netvlies neemt de 28-jarige Colombiaanse schone in haar eerste nummer How do you do de wereldreligies (en aanverwante problemen hiervan) op de schop. Hierdoor wordt het beeld van haar als eventueel naïef, MTV-gedreven popzangeresje nog verder naar de achtergrond gedrukt. Mede door het feit dat ze in haar verleden ooit als rockzangeres begon en haar eigen teksten en muziek schrijft, staat ze bij mij persoonlijk in een veel beter daglicht dan andere, niet nader te noemen, dames die elk uur op muziekzenders voorbij glijden in hun eigen mediageilheid. Shakira zelf maakt hier ook volop gebruik van, maar bij deze latina lijkt het meer op natuurlijk enthousiasme en oprechte geilheid.
De geruchten over het feit dat de plaat een rockalbum is, zijn maar gedeeltelijk waar naar mijn mening. Ondanks haar geclaimde en vroege interesse voor bands als Led Zeppelin en Nirvana en het feit dat ze al gitaar speelde in haar twaalfde levensjaar, zijn de rock invloeden lang niet op alle nummers te horen (eigenlijk alleen echt op Costume makes the clown). Ook zijn de latin-invloeden een beetje ondergesneeuwd. Fijacion Oral vol. 1 was nog volledig in de Spaanse taal en stond vol met de bekende latijns-amerikaanse ritmes en gitaarloopjes. De wens van Shakira om ook het Engelstalige publiek te bevredigen leidt op dit album tot het verlies van haar 'roots'. Haar stem en intonatie klinken beter en emotioneler in het Spaans en ook de lage 'rock-factor' maakt van deze verzameling liedjes een redelijk originele, maar echte pop-plaat die echter wel geschikt is voor het grote publiek.
Na het verrassende openingsnummer en de inmiddels welbekende en pakkende single Don't bother is het tijd om haar liefdesverdriet over de karakteristieke gitaaraanslagen van de legende Carlos Santana heen te zingen in Illegal. Het pop-momentum zakt even in bij de vierde track The day and the time en het computerdrum-nummer Dreams for plans. Ook Your embrace is een typische top 40-ballad zonder veel toegevoegde waarde, maar het gros van de andere nummers is zeker de moeite waard. De 'Kylie-achtige' dance-track Timor bijvoorbeeld, deze verhaalt over de problematiek in Oost-Timor en wordt ondersteund door vele extraatjes, waaronder een kinderkoor. De meeste nummers zijn op deze manier gespekt met extra laagjes en de nummers worden hierdoor ook wel degelijk verrijkt. Zo komen er veel oosterse invloeden in terug, zigeunergeluiden en hier en daar wat strijkers en blazers. Goede en grotendeels originele kost dus voor de mensch die van popmuziek houdt. Voor de mensen die haar verschijning ook wel zien zitten is de inlay tevens een postertje van een halfnaakte ShakirEva, dus mocht je de CD kado willen doen aan je vriendin met kerst, dan heb je er zelf toch ook nog plezier van. Label: Sony BMG Music Entertainment Releasedatum: 29 november 2005
Waardering:
Must See/Buy/DoAanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!