Film: Rize

Elanie (poebeertjuh)
Modefotograaf en clipregisseur David LaChapelle zocht een manier om de populaire dansstroming in de achterbuurten van LA, het clownen, op de juiste manier in beeld te brengen. Hij wilde zowel de achtergronden van de jongeren schetsen, maar ook een kijkje geven in hun alledaagse leven, waarvan een groot deel uit dansen bestaat. Hij bedacht dat hij het beste zijn doel kon bereiken door interviews af te wisselen met opnames van de dansende groepen. 'Rize' biedt een kijkje in het leven van de vaak kansarme jongens en meisjes en hun manier van afreageren.



De film volgt voormalig drugsdealer Tommy Johnson. Na de Rodney King-rellen in LA van 1992 besluit hij de boel wat op te vrolijken. Verkleed als clown gaat hij straatfeesten af om daar op een hyperenergieke manier te dansen. De aparte dansstijl van Tommy krijgt de naam clownen en vele kinderen en jongeren sluiten zich bij 'Tommy de Clown' aan. Er ontstaan steeds meer clowninggroepen. Na verloop van tijd verandert de dansstijl van sommige groepen in het wat wildere, agressieve krumping. De clowners en krumpers raken steeds verder van elkaar verwijderd, wat resulteert in belangrijke wedstrijden. Hoogtepunt ieder jaar is 'The Battle Zone', georganiseerd door Tommy de Clown himself.



Rize lijkt misschien op het eerste gezicht een oppervlakkige dansfilm, maar dat is het niet. De achtergrond van de clowners en krumpers, die vaak om te huilen is, zorgt voor een stukje diepgang in het toch vooral op muziek en dans gerichte geheel. De jongeren leven zich uit in het dansen en voor hen is dat dé manier om hun agressie af te reageren. Zo denken ze even niet aan hun doodgeschoten vader of gevangengenomen broer. Het vrije gevoel dat de dansers krijgen op het moment dat ze zich in het zweet dansen, komt heel sterk naar voren.



Een pluspunt van deze documentaire-achtige film is de originaliteit. Normaal gesproken worden getto's geassocieerd met donkere steegjes en een gangster op iedere hoek. In Rize ligt het accent vooral op de vrolijke kleuren van de clowns en het clownen. Door de lachende kinderen vergeet je even, net als de dansers, de harde werkelijkheid. De verhouding tussen de stukjes interview en de opnames van het dagelijks leven is goed. Het maakt het geheel levendig, maar zorgt dat de juiste serieuze ondertoon hoorbaar blijft. Je bent je ervan bewust dat het hier niet zomaar om een bezigheid gaat, het is voor deze mensen een manier om te overleven op de straat.



Label: Lions Gate Films Releasedatum: 13 oktober 2005 Kijkwijzer: Waardering:


Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!