DVD: The Motorcycle Diaries
Verwacht echter geen politieke film. Gelukkig, zou ik haast zeggen. Nergens verzandt de film in een echt wijzend vingertje of de stijl van een zware documentaire. Nee, het is een wonderschone roadmovie. De twee komen in contact met de meest uiteenlopende personen, langzaam afzakkend in de sociale klassen. Dit proces valt samen met het verval van hun motor en tevens wordt de film steeds wat serieuzer. In het begin zit er nog redelijk wat humor in, passend bij de onbevangenheid van de twee. Hierdoor, en door het charismatische hoofd van García Bernal in de rol van Fuser, zal de kijker zich zonder moeite kunnen verbinden met de twee en haast door hun ogen zelf de ellende meemaken.
Erg belangrijk, aangezien de film zelf geen duidelijke conclusie aan het geheel verbindt maar dit feitelijk overlaat aan de kijker. Misschien komt de slotspeech van Che in de leprakolonie midden in de Amazone en zijn zwemtocht door de rivier daarom voor sommige uit de lucht vallen, maar het klinkt de voorafgaande beelden vast op je netvlies. Misschien is de overduidelijke haast religiueze symboliek, net als de afsluitende tekst over de toekomst van Che, een iets te duidelijk statement van wat je toch al wist.
Daarbuiten wordt er alles uitgehaald wat er maar uit een roadmovie te halen valt. Machtige beelden van de natuur, afgeschilderd in een schimmig grauwgrijs palet doorbroken met pasteltinten in vooral groen. Van weidse vergezichten met bergtoppen tot de verlaten woestijn. Simpele, maar indrukwekkende gesprekken en gebeurtenissen. In tegenstelling tot de expressieve Granada, doet Fuser er voornamelijk het zwijgen toe, maar zie je de woede over al het onrecht achter zijn gezicht groeien. Woede uit liefde voor dit continent.
De extra's op deze twee DVD uitvoering zijn zeker niet te versmaden. Buiten het standaard receptuur zoals deleted scènes - deze bevatten vooral humoristische scènes. Op zich aardig, maar het is duidelijk een goede keuze geweest deze weg te laten - en interviews met de regisseur García Bernal en de producenten, speciale aandacht voor de documentaire over de nog levende Alberto Granada. Deze man voorzag tijdens de opnames de regisseur van aanwijzingen. Het geeft het haast onwaarschijnlijke verhaal een extra dimensie. De emotie op zijn gezicht bij het zien van de replica van de motor is onroerend. Mooi, meeslepend, indrukwekkend. Een 8, zowel voor de film als de extra's.
|
