CD: Ying Yang Twins - My Brother and Me

nick (krayz)
De eerste tonen die uit mijn speakers komen klinken veelbelovend. Door de hoorn-geluiden krijg je het gevoel met een echt anthem te maken te gaan krijgen. Jammergenoeg vind ik het nummer vrij rommelig worden door een plotselinge break in de beat waarna er weer wordt teruggeschakeld naar de oorspronkelijke beat. De nietszeggende lyrics van Halftime zijn zeker niet van toegevoegde waarde aan dit nummer. Het eerste nummer is er al één om te skippen, dit belooft nog wat…
Gelukkig komt de beat van één van mijn favoriete nummers van de afgelopen zomer; Slow Motion, door mijn speakers mijn oren tegemoet! Dit nummer was een nummer 1 hit in de VS afgelopen zomer, maar heeft in ons kikkerlandje niet veel stof doen opwaaien. Dit origineel van Juvenile, bekend van de het succes met de Hot Boys eind jaren 90, is blijkbaar zo’n succes geweest dat de Ying Yang Twins Juve een belletje hebben gegeven om toestemming voor een remix te vragen. Een remix moet mijns inziens altijd een verbetering ten opzichte van het origineel zijn, maar helaas kan ik de verbetering in deze remix niet terugvinden. De verses van noch Wyclef Jean (Fugees) noch de UTP-crew (vriendjes van Juvenile) laat staan die van de Ying Yang Twins zijn niet van die kwaliteit dat het hier gaat om een verbetering van het origineel. Sterker nog, geef mij het origineel met Souljah Slim op de hook en Juve die de verses spit maar! Alweer een gemiste kans…




Natuurlijk doet op de volgende track, zoals op elk nummer op dit album, ook weer één van de vrienden van de Twins mee. Dit maal is deze, twijfelachtige, eer weggelegd voor Bonecrusher. Zal Take Ya Clothes Off het eerste lichtpuntje zijn op deze cd? Ja hoor, daar hebben we ‘m… De eerste bangende beat van het album! Jevor en Beat-In-Azz (what’s in a name…) brengen je zo’n heerlijke, typische crunk-beat die je gewoon niet stil kan laten staan in een club of stil kan laten zitten in je stoel. Een refrein als ”En-E Men-E Miny-Mo/ just a bunch of many naked hoes/ slack it when they pass the dro/ shake it like a jelly roll/ jaggie! Jaggie! Jaggie! Jaggie! Jaggie! Jaggie! Jaggie! Jaggie!” zegt denk ik wel genoeg over de tekstuele diepgang van de Ying Yang twins an sich, maar ja wie geeft daar iets om als ‘ie lekker staat te bouncen in de club?!
Na dit lekkere nummer komen we aan bij het nummer Do It. D-Roc vertelt ons aan het begin van het nummer dat nummer speciaal voor de strippers is, of zoals zij het beschrijft; This is for them hoes in the clubs who b showing us love/ takin of ya clothes, u look but don’t touch/ do ya thing, make ya money”. Jammer genoeg niet echt een banger en dat is toch hetgeen waarvan de Twins het moeten hebben; de beats. Ook de gasten The Mujicians en Nue Breed kunnen de kwaliteit van dit nummer niet opkrikken. Helaas.
Op het volgende nummer zijn de Ying Yang Twins zelf de gasten aldus de tracklist. Hier staat wel degelijk Yoni feat Ying Yang Twins te lezen waar je het toch andersom zou verwachten. In Da Club, niet te verwarren met de 50 Cent banger, is een standaard, 13 in een dozijn pop-track. Ook zangeres Yoni, waar ik overigens nog nooit van had gehoord, is een standaard pop/r&b zangeresje. Helaas voegen de Ying Yang Twins zelf niets bijzonders toe aan de track waardoor dit een leuk nummertje is voor je zusje van 14 om een breezer op te drinken in de plaatselijke buurt-disco.

We zijn alweer over de helft van dit album en behalve Take Your Clothes Off heeft nog geen één track mij kunnen bekoren. Hopelijk brengen de resterende vijf tracks hier verandering in.




Tot mijn verbazing is track nummertje zes geproduceerd door niemand minder dan Just Blaze. De man die onder andere verantwoordelijk is voor één van de beste beats van 2004, Fabolous’ Breathe, is nou niet iemand die ik in verband breng met de crunk-style van de Ying Yang Twins. Dit is overigens ook weer een remix van het origineel dat de Twins eerder uitbrachten. De beat van Just Blaze pakt aardig uit en geeft een andere draai aan het origineel. Toch vind ik dit ook weer geen topper… Het begint een beetje eentonig te worden.
Get Crunk Shorty is een nummer waar de Twins meer de gasten op zijn en Nick Cannon de hoofdrapper. Ook in dit geval worden zij aangemerkt als featuring artists op hun eigen album. Waarom ze dit doen…? Wie het weet mag het zeggen, voor mij is dit een raadsel.
Het volgende nummer is wéér een remix van een al bestaand nummer. Ditmaal wordt Georgia Dome door de mangel gehaald en maken nieuwe sexpoes cq rapster Jacki-O en Fatman Scoop hun opwachting naast de Kaine en D-Roc. De vraag die dit nummer oproept bij mij is; kun je hetgeen de mannen op dit nummer doen nog rappen noemen. Moet je dit niet gewoon als “het simpelweg schreeuwen van willekeurige zinnen met een gaar refreintje in het midden” benoemen? Kan stoeipoes Jacki-O hier nog iets positiefs aan toe voegen…? Deze wannabe-Trina (bekend van Missy Elliots One Minute Man) brengt wat vunzige lines ten gehore maar echt indrukwekkend is het allemaal niet. De wat zeurderige stemmen van de Ying Yang Twins beginnen mij zo langzaam aan ook behoorlijk te irriteren.




Nog twee nummers te gaan. Althans dat dacht ik. Want wat de Ying Yang Twins nu weer uit hun hoed toveren is natuurlijk te gek voor woorden. Ze zetten twee keer hetzelfde nummer op een al erg korte cd! En ja hoor, je voelt ‘m al aan komen, ook deze twee versies zijn een remix van een ouder nummer van hen. Op de eerste versie van Salt Shaker, overigens geproduceerd door de King of Crunk Lil Jon himself, vallen Juvenile, Murphy Lee, Lil Jon en Fat Joe te “bewonderen”. Op de so-called extended mix zijn ook nog eens Pittbull, Jacki-O, BG en Fatman Scoop te horen. Een hele rits dus waarvan alleen Fat Joe en BG mij kunnen bekoren. Jammer genoeg is dit ook nog eens één van de zeldzame beats van Lil Jon die mij niet helemaal los zullen laten gaan wanneer deze wordt gedraaid tijdens een avond uit.

Op de extra DVD vinden we een drietal videoclips met het standaard vrouwelijk schoon, twee live optredens en de aflevering van MTV Cribs met de Ying Yang Twins. Op zich wel leuk, dit mag trouwens ook wel bij een kort album vol met matige tracks, maar ook niet meer. Ik zal deze DVD niet een tweede keer opzetten en dit zegt al genoeg