Boek: Van Erven Dorens - Ik had Robben al veel eerder ...

Arjan (Yosh)
Van het VWO naar de Universiteit van Amsterdam. Nederlands, politicologie en vervolgens geschiedenis, het kon hem niet bekoren. Elk van de drie opleidingen stopte hij vroegtijdig. Al die jaren down the drain, of toch niet? Nee, Beau (stammend uit 1970) legde zijn twijfelachtige ervaringen als student in de vorm van columns vast voor het nageslacht, verschenen in allerhande tijdschriften. Het ‘Haarlems Dagblad’, ‘Club Veronica’, ‘de Groene Amsterdammer’ en ‘Blvd’, en daarbovenop zelfs redacteur van het studentenblad ‘Propria Cures’. Aan ervaring scheelt het niet bij deze man.

Beau van Erven Dorens en Antonie Kamerling in \'Feestje!\'


Zijn eerste columns, aangevuld met een aantal anekdotes, werden gerecycled in ‘Beau’s Handboek voor Studenten’, binnenkort opgevolgd door de editie voor gevorderden. Een prettig boekje, doorspekt met tips die hij door zijn eigen onplezierige ervaringen mee kan geven aan de nieuwbakken studenten. Zijn cynische pen overleefde zijn eerste publicaties, en zijn columns breidde zich met de tijd uit tot onder andere de Nieuwe Revu. Verzamelbundel ‘Het Boze Oog’ behandelde onderwerpen van de vibrator van Sylvia Tóth tot de penis van Adam Curry, eerder verschenen in het al even sensatiebeluste tijdschrift.

Ook als je zijn schrijfsels niet hebt gelezen, kun je onmogelijk om hem heen. Radio, tv, toneel en zelfs het concertgebouw behoren naast het papier tot zijn territorium. Het best slaagt hij in tv, met presenteerbaantjes bij onder meer ‘Big brother II’, ‘Over de balk’ en het nog steeds lopende populaire ‘RTL Boulevard’. Een goede tweede manifesteert zich in het schrijven.

De titel van zijn nieuwste columnboekie luidt ‘Ik had Robben al veel eerder gewisseld’, zoals vanouds doordruipt met cynisme, provocaties en andere smerige schrijfsels. Net als voorganger 'Het Boze Oog' passeren in deze bundel weer veel uiteenlopende onderwerpen de revue. Hij nagelt zich niet vast aan één onderwerp zoals hij bij zijn studiehandleidingen deed, en zijn huiselijke leven blijft op wat kleine uitzonderingen na volledig buiten beeld.

"Ze zijn weer uit hun holen gekropen, onze vrienden van de planeet Dart.” “Humberto Tan woont natuurlijk ook op de planeet Ego, in de hoofdstad Ik, waar 99 procent van de BN’ers resideert.” "Fons de Poel is een man van pornosites en een stevig gevoel in zijn broek." Beau gaat er hard en vol zelfvertrouwen in, en trekt met pen en papier ten strijde om alles wat er voor zijn voeten komt met de grond gelijk te maken, zijn eigen persoontje incluis. “Feestje! is een publieksfilm, maar dan zonder publiek.” Van Erven Dorens schrijft met vlotte tred alles en iedereen uit elkaar, en heeft meestal ook nog een punt. Af en toe nadert hij de grens tussen uitdagen en ronduit beledigen en neerslaan - maar leedvermaak is het beste vermaak. Veel van de stukjes zijn tijdgebonden, maar de smakelijke grofheid waarmee hij het verwoord maken het tijdloos. Een verhaaltje iedere morgen na het slapengaan, en je start elke dag met een frisse down-to-earth vleug. We mogen blij zijn dat er nog wat echt talent tussen dat columnschrijvende BN-schorem zit, dat met recht een plekje krijgt in de Nederlandse geschreven media. Beau van Erven Dorens is geen mietje. Hij is een erudiet, getalenteerd, veelzijdig en multifunctioneel cultuurproduct, die zich zeker niet schroomt zijn leuke bekkie open te trekken. Chapeau Beau!


Paperback
¤ 12,50
154 pagina's
Uitgeverij 521
ISBN: 9076927979