CD: Demolition part 4
CD1 begint met "My Claim To Fame" van Promo. Zelf kan ik me goed herinneren dat hij deze op Sensation Black dit jaar ook heeft gedraaid, en hij werd goed ontvangen door het publiek toen. Meteen na Promo komt er een nieuwe track van Dione. Na een flinke bass gaat deze track even over in een break, en juist dat gedeelte van de track geeft het de Dione-sound. Track 3, ook wel beter bekend als "Time To disobey" valt eigenlijk een beetje uit het patroon van de eerste twee nummers en zal ook niet bij iedereen goed in de smaak vallen. Deze track neigt in het begin heel erg naar de hardstyle en sluit dus niet echt heel erg lekker aan op de vorige nummers. Het nummer stopt ook plotseling en je zit opeens bij track 4 van het album. Een paar tracks later kom je uit bij "De Spelregels" van Alex B & D-Passion. Dit nummer begint met wat Nederlandse vocals in de vorm van "De meeste zien ons als matennaaiers, maar je zult merken dat wij ons werk serieus nemen." Geen idee waar dit stukje vandaan komt, maar hij komt mij wel heel bekend voor. Deze samples maken deze track eigenlijk heel leuk om naar te luisteren, heel creatief gedaan. CD1 stikt van de nieuwe nummers zoals: "Game Don't Stop", "Whitest Tightest" en "Blacklist Amok". Hoe verder je in de tracklist van CD1 komt des te meer het naar terror neigt.
CD2 begint met "Gnomes Thinker With Me" van Void Settler. Dit nummer is een remix van Hellfish en is het perfecte begin van CD2. Dit nummer wordt gevolgd door "Premonition" van Tha Playah en we zijn dan weer gebleven waar CD1 ongeveer was geëindigd. D-Passion heeft op CD2 ook weer een nieuwe track staan, "Wake Up And Become" en deze word gevolgd door "Party Like Us". Dit nummer heeft ook weer een leuk sampletje van een oud Hiphop nummer, maar we zijn bijna ook niets anders gewend van Neophyte. Zo rond het einde van CD2 begint alles weer richting de terror te gaan. De echte hardcore fans zullen dan hun CD-speler wel op maximaal zetten zodat het huis uit zijn voegen kan trillen. Verder kom je nog nummers tegen zoals "Transmigration", "Audiotocix" en "I Orignate, The Duplicate". De CD wordt afgesloten door "Survive" van The Nihilist.
Conclusie
The Third-Movement is het label van Promo, dus daar verwacht je niets anders dan Hardcore/Terror van. Alle demolition CD's zijn eigenlijk grote aanwinsten geweest voor de hardcore-fans. Maar deze CD staat echt wel vol met veel nieuwe tracks, en zal dus een pareltje zijn voor de fans. Zelf vind ik hardcore best okay op zijn tijd, maar met terror moet je bij mij niet aankomen. Voor mij zelf is dit dus niet echt een super album en ga ik er iemand mee blij maken denk ik. Toch is dit album goed in elkaar gezet en loopt alles netjes in elkaar over behalve op CD2 een keertje. Het is zeker geen slecht album en is best gevarieerd. Demolition Part 4 krijgt van mij een 8. Het mag dan wel niet helemaal mijn stijl zijn, maar het is een goed in elkaar gezet album met veel nieuwe tracks.