Party: Houseqlassics
Zoals altijd was de Heineken Music Hall verdeeld in twee zalen. De half-open Postbank Lounge (Blue Box) en de grote zaal (Black Box). De line-up was als volgt:
Black Box
Hosted by Da Mouth of Madness
21:30 - Jaydee (Robin Albers)
23:00 - Robert Armani, USA
00:15 - Yves DeRuyter, BE
01:30 - Stanton
02:45 - LIVE: Human Resource
03:15 - Rob & MC Joe
04:30 - Darkraver
05:30 - The Dreamteam
Blue Box (Postbank Lounge)
23:00 - Champ-E-On
00:15 - Sunny D
01:30 - Beasty Boy & Da Vinci
02:30 - E-One (Erick-E)
04:00 - Vince
Inrichting
Rond elf uur stapten we de Heineken Music Hall binnen. Eerst een beetje rondkijken, sfeer proeven, zoals altijd. Wat eigenlijk meteen opviel was: de vloer. Niet echt voor de hand liggend, maar in mijn vele bezoeken aan de Heineken Music Hall heb ik de vloer nog nooit zo glad gezien! Geen idee wat er gebeurd is, maar het was de hele avond glibberen en glijden. In de grote zaal was dat nauwelijks een probleem, maar in de Postbank Lounge en in de gangen tussen de zalen was het echt oppassen geblazen. Wat heb ik die avond veel mensen (bijna) plat zien gaan!
De inrichting was niet heel erg bijzonder te noemen. De Postbank Lounge was redelijk karig ingericht, maar daar is in principe ook niet zo heel veel ruimte voor, de mogelijkheden zijn nu eenmaal beperkt in de half open zaal. De grote zaal was niet bijzonder, maar wel netjes aangekleed. Vele losse trussen met licht eraan hingen op verschillende hoogtes door de zaal. Als je van de achterkant binnenkwam gaf dat een heel mooi ruimtelijk effect. Vooraan de zaal waren ook flink wat lichten bevestigd, zoveel dat bij volle kracht ik niet naar voren kon kijken. Ook bij muziek waar de stroboscoop flink werd gebruikt was dat even de oogjes dichtknijpen.
Over het geluid kan ik eigenlijk heel kort zijn, best in orde. In de Postbank Lounge stond het geluid harder, maar die zaal is dan ook kleiner en dus makkelijker te voorzien van een flinke stapel decibels. In de grote zaal, waar ik voornamelijk in het midden van de zaal heb gestaan (maar af en toe ook verder naar voren) was het geluid hard genoeg, maar niet ècht hard, vonden ook veel andere bezoekers.
Sfeertje!
De sfeer, een zeer belangrijk punt. Op het begin van de avond was die ontzettend goed. Een gevarieerd publiek (heel anders dan op Resurreqtion in ieder geval, hoewel ook daar ontzettend veel aardige mensen waren) en iedereen had er zin in. Of, nou ja, bijna iedereen. Toen het feest goed en wel op gang was, met een bijna volle Heineken Music Hall, vond vooral een bepaalde groep (later door een security medewerker als 'voetbalsupporters' omschreven) het nodig om het feest te verzieken. Een paar uur lang was het feest een chaos, met om de paar minuten wel ergens een vechtpartijtje. Triest, diep en diep triest, dat je 35 euro betaalt om je gebrek aan intelligentie tentoon te spreiden aan bijna 6.000 andere mensen.
De security had er moeite mee om de groep relschoppers snel aan te pakken, maar uiteindelijk was de groep toch buitengewerkt en keerde de rust weer terug. Toch bleef Houseqlassics daarna een ongemakkelijke sfeer houden. Alsof mensen meer op hun hoede waren, hoewel daar in de grote zaal nog het minst van was te merken.