CD: Impulz Festival '04
CD 1
De eerste track is belangrijk, of eigenlijk zijn de eerste klanken dat. In het geval van Impulz Festival '04 worden die klanken verzorgd door D. Ramirez feat. Steve Edwards met het nummer 'Testify', een lekker vlot tech-achtig clubnummer. Helaas is het volgende nummer, 'Whiteroom' van Whiteroom, wat meer trancy in een stijl die ik niet zo geweldig vind, vooral door de klank van de synthesizers (je kunt maar ergens over vallen, ik weet het). Trance blijft de klok slaan, maar gelukkig wordt ieder nummer beter. Via Aly & Fila naar The Thrillseekers met hun 'NewLife', dat het tempo subtiel opvoert. Via Jas van Houten naar DJ Tatana feat. Jäel, dat één van mijn favorieten is. De instrumenten klinken, de opbouw is prima en na een break met een vleugje vocals weet ik het zeker: dit is lekkere muziek!
DJ Tatana blijkt een bescheiden hoogtepuntje te zijn, want 'No One On Earth' van Above & Beyond vind ik weer minder, het zijn vooral weer de synths die het hem doen. Ook Rockstarz feat. Nike Mak (een vocal mix van het nummer 'Voiceless', ja natuurlijk) brengt niet veel naar mijn smaak, de Thrillseekers mix van Ferry Corstens 'Sweet Sorrow' is zeker aardig maar wild worden doe ik nog steeds niet. Dat geldt helaas voor de rest van de CD, Ronald van Gelderens 'Crying Out' is wel erg lekker en dat geldt ook voor de afsluiter 'Are You A Freak' van Mike Robbins, maar drie goede nummers van de vijftien? Ik geloof dat je ècht een trance-liefhebber moet zijn om dit te kunnen waarderen, ik vind het grootste deel te nietszeggend, plat en onorigineel.
CD 2
Een enigszins braaf en teleurstellend CD'tje verdwijnt terug in het doosje, om vervangen te worden door de tweede helft van deze mix-CD. Even spiekend op het doosje zie ik dat deze CD voornamelijk gebruik maakt van originele uitvoeringen, de eerste CD vooral van remixes. Details.
De tweede CD begint wel ongeveer zoals de eerste, met het vlotte en tech-achtige 'Little Julia' van Stef Vrolijk. Hmm, alweer trance. De Oakenfold remix van Underworlds 'Born Slippy' vind ik maar matig, hoewel ik Oakenfold een geweldige DJ vind en 'Born Slippy' is zelfs één van mijn favoriete nummers aller tijden. Het begin en einde van 'It's Time' van Ferry Corsten zijn prima, maar het middendeel van deze Flash Over mix vind ik niet veel bijzonders, vooral door de ronduit saaie melodielijn.
Ik hoop echt dat de rest van deze CD beter gaat worden, hij kan het hard gebruiken. Met 'Baby Got To Fly' van The Rush lukt dat gelukkig, de klank wordt wat steviger, het tempo wordt subtiel weer een tandje opgeschroefd... Helaas, ook aan 'Loaded' van Sander van Doorn vind ik echt niks aan, hoewel het in ieder geval een stuk origineler klinkt dan de meeste van zijn voorgangers vandaag. Ik hoef niet eens te kijken, 'Automanual' van Marco V herken ik zo. Oh en 'The Twist' van Danny C doet het ook erg goed! Een tikje monotoner en steviger, een verademing na de zweverige synths die dit album tot nu toe overheersen.
Het lijkt nu eindelijk de goede kant op te gaan, als even later ook 'No Angel' van Benjamin Bates langs komt zetten. Ook 'Spacecruising vs. Belgian Resistance' (de titels die ze soms verzinnen!) van Sharpside is lekker, weer wat rustiger en vlotter, ook de samenwerking van Ronald van Gelderen met Marco V vind ik bijzonder geslaagd in de vorm van 'Proceed to Atlanta'. De CD sluit af met het prima nummer 'Ventricle' (lekkere uptempo trance, misschien niet origineel maar wel lekker!) van John Remedy en 'Size Doesn't Matter' van Double Unit, waar ik niet veel aan vind.
Als bonus vind je tenslotte het Impulz Theme 'Overload' door Junior Rodgers op CD 2. Nou, laat ik zeggen dat ik hier niet voor naar Impulz zou zijn gekomen. Over het geheel genomen valt ook deze CD me een beetje tegen.