CD: Beastie Boys - To The 5 Boroughs
De drie waren niet alleen beïnvloed door de grote namen uit de Punkscene, maar ook door de grondleggers van een nieuwe stroming; Hiphop. In 1983 brachten Mike D, MCA en Ad-Rock hun eerste single uit; “Cookie Puss”. Deze hiphopplaat werd een bescheiden hitje, maar het zorgde er uiteindelijk wel voor dat de heren de Punk achter zich lieten en zich volledig op de Hiphop gingen storten. In die tijd raakten ze bevriend met Rick Rubin die samen met Russell Simmons het inmiddels legendarische Def Jam label opgericht had. Die vriendschap kwam van pas toen ze in 1985 hun eerste platencontract tekenden.
Na als openingsact voor Madonna en Run DMC gewerkt te hebben verscheen het eerste album “Licensed To Ill”. De critici kraakten het album af als zijnde puberaal en platvloers. Sommige hiphop-puristen vonden het een schande dat een voormalige punkgroep het best verkochte hiphopalbum van de jaren ’80 gemaakt had, maar het album heeft de tand der tijds met glans doorstaan en nog steeds is het een klassieker die bij iedere zichzelf respecterende muziekliefhebber in de kast staat. Het succes is voornamelijk te danken aan de megahit “Fight For Your Right (To Party)".
Zoals zoveel grote bands in de jaren ’80 werden de Beastie Boys door het conservatieve deel van de Amerikaanse natie beschuldigd van seksisme en het aanzetten tot geweld. Het succes van hun album en de controverse rond hun optredens zorgden voor bijzonder veel publiciteit, maar ook voor veel spanningen. De drie bandleden wilden zich muzikaal verder ontwikkelen, maar Rick Rubin zag dat niet zo zitten. Na een lange, slepende rechtzaak werd besloten dat ze niets meer met Def Jam te maken wilden hebben en in 1989 tekenden ze een contract bij Capitol Records. Daar verscheen niet veel later “Paul’s Boutique”, een vernieuwend album dat z’n tijd ver vooruit was. Pas jaren na het uitkomen van deze plaat ging men de funk en sample-technieken waarderen.
In 1992 verscheen het derde album, “Check Your Head”, en dit album werd een instant klassieker. Nummers als “Jimmy James” en “So Watcha Want” hielpen het album aan zeer goede verkoopcijfers. Critici beschouwden de band inmiddels als één van de meest baanbrekende hiphopgroepen, maar er waren nog steeds sceptici die hen als een stel blanke feestbeesten zonder diepgang zagen. Zelfs deze mensen moesten hun oordeel bijstellen toen in 1994 “Ill Communication” verscheen. Nog steeds waren er feestnummers te horen, maar zo af en toe waren er ook maatschappijkritische geluiden te horen. Samen met onder andere Brad Pitt zetten ze zich in voor de bevrijding van Tibet.
Muziek kwam even op een lager plan en hun eigen label Grand Royal kreeg wat meer aandacht. MCA organiseerde een aantal festivals om de problematiek in Tibet onder de aandacht te brengen, maar in 1998 begon het toch weer te kriebelen. De drie heren doken opnieuw de studio in en het vijfde studio-album, “Hello Nasty”, was een feit. Het album was minder baanbrekend dan de voorgande vier, maar het bleek dat een minder Beastie Boys album toch nog beter dan gemiddeld was. Lange tijd zag het er naar uit dat dit het laatste album zou zijn, maar nu is er dus “To The 5 Boroughs”.