CD: The Streets - A Grand Don't Come For Free
'A Grand Don't Come For Free' ligt volledig in het verlengde van 'Original Pirate Material'. Mike heeft het nog steeds over de alledaagse dingen die een inwoner van een Engelse stad allemaal moet doorstaan. Albumopener 'It Was Supposed To Be So Easy' is bijna een passage uit het dagboek van Mike. Hij moet een DVD terugbrengen, maar heeft de disk in de DVD-speler laten zitten. Hij moet geld pinnen, maar hij heeft geen saldo and to add insult to injury is de batterij van zijn mobiele telefoon leeg terwijl hij een belangrijk telefoontje moet plegen. Wat een ellende.Evenals op 'Original Pirate Material' zijn de ondersteunende beats van 'A Grand Don't Come For Free' zeer verschillend van elkaar, maar nooit complex. Mike heeft zich vastgehouden aan de vertrouwde mix van hiphop en garage. Er staan echter wel wat minder up-tempo nummers op. 'Original Pirate Material' had aardig wat snelle nummers, zoals 'Don't Mug Yourself'. Het enige echte up-tempo nummer dat op 'A Grand Don't Come For Free' staat is 'Fit But You Know It'.
'Fit But You Know It' is de eerste single die van dit album afkomt, en om eerlijk te zijn had Mike geen beter nummer kunnen kiezen. Het is naar mijn mening het beste nummer van het album, maar dat zou misschien kunnen komen door het feit dat dit een echt up-tempo nummer is waar je lekker op uit je dak kunt gaan. Het zijn niet alleen de achterliggende beats die dit nummer zo goed maken. De tekst is ook gewoon ijzersterk en zo ongelofelijk toepasbaar op het dagelijkse leven. Mike geeft in 'Fit But You Know It' af op de meisjes die duidelijk laten merken dat ze zelf ook wel weten dat ze heel erg knap zijn. Mike opent het nummer met een leuke variant op de befaamde
'Beer, helping ugly people have sex since 1862'-poster: "See I reckon you're about an 8 or a 9, maybe even 9 and a half in four beers time."Mike Skinner laat blijken dat hij eigenlijk geen rapper is, maar meer een gozer die met behulp van muziek vertelt over hoe klote zijn dagelijkse leven in de Engelse sub-urbs is. Hij zoekt ook echt de muziek en zelfs tweede stemmen bij wat hij wil vertellen in een nummer. In het nummer 'Get Out Of My House' heeft Mike ruzie met zijn vriendin, die hem het huis uit wil schoppen. De teksten van de vriendin worden ingezongen door C-Mone, die op niet mis te verstane wijze duidelijk maakt dat ze hem echt niet meer wil zien.
Het nummer met de tofste beats en een heerlijke flow is toch wel 'Such A Twat'. Vooral van het megavette cockney-accent dat Mike in zijn raps legt in dit nummer krijg ik gewoon kippenvel. Ook dit nummer is weer een heerlijke beschrijving van wat wij allemaal wel meemaken: hij heeft alleen maar een goede ontvangst in zijn keuken als hij mobiel wil bellen.
'A Grand Don't Come For Free' wordt afgesloten met het stampende, duistere, epische 'Empty Cans'. Mike klinkt voor het eerst echt pissig en geeft duidelijk te kennen dat de wereld totaal niet om hem geeft. Halverwege het nummer wordt de tape echter teruggedraaid en begint het nummer opnieuw. Dezelfde beats, maar Mike klinkt nu een stuk positiever en er is een piano te horen om aan het dramatische effect bij te dragen. Een mooi einde van een poëtisch album.