CD Review: Lamb - Between Darkness And Wonder
"I could not see darkness until now, only light", de openingszin van het album, geeft al aan dat zangeres Lou Robinson niet meer alleen het positieve ziet in de liefdesliedjes die ze vroeger schreef. Dat sijpelt ook door in de rest van het album. Het is nog steeds die typische Lambsound, maar het is toch allemaal net iets donkerder dan hun vorige werk. Dit zorgt ervoor dat 'Between Darkness And Wonder' nog meer een luisteralbum is geworden dan bijvoorbeeld Lamb's debuutplaat 'Lamb'.Het tweede nummer, 'Stronger', heeft mooi in elkaar over gemixte vocalen en is zeer melodieus. Zo'n typisch nummer waar je eigenlijk niet op kan dansen, maar dat wel zo opzwepend is dat je niet stil kan blijven zitten. Over opzwepend gesproken, het volgende nummer, 'Sugar 5', is een stuk bombastischer dan de vorige twee nummers en ligt meer in de lijn van 'What Sound'.
Dan is het tijd voor DJ Andy Barlow, het andere lid van Lamb, om te laten zien dat hij ook mooie muziek zonder de excentrieke stem van Lou kan maken. 'Angelica' is zo mooi, de pianomelodie zorgt ervoor dat je de stem eigenlijk niet mist. Het geheel lijkt een beetje op Massive Attack, maar deze twee bands hebben wel vaker qua sound elkaar geschampt. Daar is niets mis mee overigens, integendeel.
Door 'Angelica' ben ik een beetje in de wolken. Ogen dicht en genieten. 'Till The Clouds Clear' is het perfecte nummer voor dat gevoel. Het gitaartje past ook weer zo goed bij de sound van Lamb. Het blijft apart om te zien dat Andy zoveel verschillende instrumenten binnen het geluidsspectrum van Lamb weet te brengen en het ook nog laat klinken alsof het er altijd bij heeft gehoord. 'Till The Clouds Clear' is niet alleen rustig, tijdens het couplet, voor zover je kunt spreken van coupletten bij Lamb, is het geheel wat harder, maar wel emotioneel, wat grotendeels te danken is aan de stem van Lou.
De gitaar uit 'Till The Clouds Clear' is ook terug te horen in het intieme, lieve, schattige, 'Wonder'. Ook hier werken de tweede zanglijnen goed. Na al dit zoetigs is het tijd voor iets opzwependers, 'Sun'. Het geheel doet een beetje mediterraan aan. Dit is een van de weinige 'swingende' nummers op het album en valt daardoor een beetje uit de toon, maar het is desalniettemin gewoon een goed nummer.Het feit dat 'Sun' qua sound zo uit de toon valt komt vooral door de twee nummers die erop volgen: 'Learn' en 'Please'. Twee nummers die heel erg rustig zijn. Te rustig misschien gezien het nummer wat ervoor stond wat betreft de balans, maar aan de andere kant, als luisteraar moet je ook gewoon weer even tot rust komen en de nummers lekker op je in laten werken. 'Open Up' bevat weer de typische breakbeats die Lamb al die tijd zo sieren. En dan is het alweer tijd voor de afsluiter van het album, 'Hearts And Flowers'. Een waardige afsluiter voor een zeer waardig Lamb-album.