Interview: Jack Spijkerman
Natuurlijk is het veel werk om iedere week weer een programma in elkaar te zetten, nieuwe leuke aparte fragmenten te vinden en de juiste onderwerpen te hebben. En ook voor het cabaret: iedere week weer op de actualiteit grappen bedenken is een heidense klus. Maar tegelijk maakt dat nou juist het werk zo leuk. Iedere week weer het wiel uitvinden. Wij gaan niet uit van wat is de top, wij gaan uit van: vinden we het zelf nog leuk? En tot zolang maken we dit programma. Maar door er iedere jaar weer iets aan te veranderen blijft het inspireren; gouden ezel, gouden knuppel, filmpjes van cabaretiers enzovoort. Je moet het voor jezelf ook leuk houden om te maken.
Je lijkt me een heel aardige man. Toch vind ik dat je af en toe wat bot overkomt naar gasten toe in wier verhaal jij niet gelooft. Laatst bijvoorbeeld bij een vrouw die gedachten kon lezen. Ben je het met mijn kritiek eens?
Natuurlijk kom ik af en toe bot over. Met sommige gasten ben ik het niet eens en dat is ze van te voren ook verteld, zodat ze weten waar ze zich op in kunnen stellen. Stel je voor dat je als presentator alleen maar lief en aardig zou zijn, dan wordt wel saai op den duur.
Hoezeer hang je je eigenwaarde op aan het feit dat jij wel of niet een programma op televisie presenteert of aan wat mensen van jou vinden, als jij op de TV verschijnt?
Mijn tv werk heeft niets te maken met wie ik ben en hoe ik me voel. Mijn persoonlijkheid is niet gevormd door tv. Ik was al iemand voor ik op tv kwam en wat mensen van mij vinden als presentator laat me koud. Ieder zijn of haar mening, maar ik kan er niks mee.
Welk onderdeel van je programma vind je het saaist en welk onderdeel het leukst?
Als ik nu een onderdeel saai zou vinden, dan zou ik het allang vervangen hebben.
Wat zou je ervan vinden als men jou zou persifleren?
Dat vind ik prima, wie kaatst kan de bal verwachten. Ik had het trouwens al veel eerder verwacht.
Was je, toen je stopte met lesgeven nooit bang dat de radio en televisiewereld niets zou worden of geloofde je heel erg in jezelf?
Als je ergens in stapt doe je dat omdat je erin gelooft. Ik ben begonnen met theater en had mezelf vijf jaar gegeven om het te proberen. Als het mislukt zou zijn, geen man overboord. Maar dan zou ik me zelf later nooit kunnen verwijten dat ik het niet geprobeerd had.
Als je zelf een nieuw onderdeel voor je programma moest verzinnen, hoe zou dat er dan uitzien? Met andere woorden, heb je nog leuke 'backup' onderdelen om ooit eens in de show te gooien?
Een rare vraag, of dacht je dat mensen als ze iets nieuws verzinnen ze het eerst aan jullie vertellen? Zoals je weet wordt er veel gejat in Hilversum. Maar vanaf 20 maart zal kopspijkers heel anders zijn, dus dan zie je wel wat ik verzonnen heb.
Zou je zelf niet eens in het cabaret willen zitten, niet in de rol die je speelt, maar in zo'n rol als Paul Groot bijvoorbeeld?
Ik zou het wel willen maar je moet je eigen beperkingen kennen, ik kan niet goed imiteren dus ga ik dat niet doen ook.