Boek Review: Beau's Handboek Voor Studenten

Hans-Robert (Adagio)
Beau van Erven Dorens, geboren in 1970, deed voor dit handboek maar liefst zes jaar praktisch onderzoek aan de Universiteit in Amsterdam. Hij stond hier ingeschreven voor achtereenvolgens Nederlands, Geschiedenis en Politicologie.

"Neem nooit iets van iemand aan. Behalve geld natuurlijk. Regels en tips moet je onmiddellijk naast je neerleggen. Adviezen allemaal negeren. Want: 'says who?'. Belerende types dragen allemaal een snor, stinken uit hun mond en willen er met hun adviezen voor zorgen dat je net zo'n leven gaat leiden als zij. Waarheden, daarentegen, dat je doodgaat bijvoorbeeld of dat je niet nuchter wordt van kotsen, blijven waar."

Beau weet volgens hemzelf precies wat studeren is en heeft besloten zijn vergaarde wijsheden te delen met de huidige en toekomstige studentengeneratie. Studeren is volgens hem op jezelf wonen, versieren, seksen, ouwehoeren, feesten, reizen, experimenteren en je talenten onderzoeken. Je moet ontdekken wie je bent, wat je kan en wat je wil.

"Als je met meerdere studenten in één huis woont, doe de deur van je kamer dan nooit op slot. Het wekt agressie op en het is een teken dat er bij jou iets te halen valt. Halve flessen whisky, cd's, sigaretten, dat soort dingen. Je huisgenoten zullen alles proberen om toch binnen te komen. Drink daarom alles meteen op en draag je sigaretten altijd op het lichaam."

Naast woontips en verhalen over woningnood vertelt Beau ook over andere zaken die studenten tegenwoordig bezighouden, zaken zoals (het gebrek aan) geld, drugs, drank, seks, reizen en natuurlijk studeren: dit zijn de verschillende thema's waarin het boek verdeeld is. Per thema bevat het boek meerdere korte verhalen, anekdotes en tips.

"Ga zo min mogelijk naar college. Alles wat je moet weten staat ook in de boeken. Onder verplichte werkgroepen kom je niet uit. Als je daar dan toch moet zitten, val dan op. Zorg ervoor dat je alleen de eerste vraag van je huiswerk daadwerkelijk gemaakt hebt en geef tijdens de behandeling in de werkgroep onmiddellijk ongevraagd het goede antwoord. De professor zal je hoofd onthouden, wat handig kan zijn voor een mondeling of om een tiende bij je cijfer te slijmen. Deze truc werkt gek genoeg vaker bij meisjes dan bij jongens."

Beau sluit zijn boek af met het thema De echte wereld. Aan alles komt een eind, ook aan het student zijn. In het boek zijn naast zijn ervaringen in de maatschappij ook een flink aantal sollicitatiebrieven en -afwijzingen te vinden. Hieruit blijkt toch wel dat een grote bek toch niet alles is...

"Maatschappij (de ~ (v.), ~en, ~en) Een gekunsteld samenraapsel van illusies, een opgelegd harmoniemodel met consumptie als oogmerk en apathie als resultaat. Vijand van het maakbaar bestaan. Te allen tijde te ontkennen, bestrijden en verwerpen."