Party Review: Dutch DJ Awards
We lopen richting het bordje gastenlijst om ons bandje op te halen en naar binnen te gaan. Prima geregeld binnen, de gastenlijst is opgedeeld naar voornaam en opgedeeld in vier stukken, waardoor je lekker snel aan de beurt bent.

Met een mooi goudkleurig disco-achtig bandje om onze polsen lopen we naar de garderobe, waar nog eens blijkt dat er goed is geplanned.
Nauwelijks wachten, netjes geholpen en uiteraard gratis mogen we onze jassen in bewaring geven.
Tijd om te kijken hoe de zaal in elkaar zit. Het zijn 2 kleine zaaltjes die sfeervol zijn ingericht. Klein en knus zo kan ik het noemen, maar voor 700 personen alleen al op de gastenlijst begin ik het toch eng klein te vinden. Als we de eerste (voorste) zaal betreden staat DJ Roog aan de draaitafels zijn ding te doen en om 23.45 is dan de uitreiking van de award. De muziek stopt, de lichten gaan uit en op een scherm verschijnt een soort inleidend filmpje gevolgd door de beste 10 namen, van 10 naar 1 uiteraard. Bij de DJ's die zijn gekozen tot de drie besten worden er ook nog lasers gebruikt, zodat het ondanks het nogal statische vertoon toch nog leuk lijkt te worden.

Persoonlijk vond ik het jammer dat de winnaar eigenlijk al wel bekend was, maar de andere 9 wisten we natuurlijk nog niet en daarom was het toch nog een beetje spannend. Natuurlijk moest Paul van Dyk in de top 5 voorkomen, helemaal nu het nieuws rond zijn nieuwe CD de ronde doet, maar ook Luna en Dana deden verrassend hoog mee moet ik zeggen. Dat Tijs (Tiësto) zou winnen was eigenlijk dus wel bekend, geen verrassing dus. Wat wel redelijk verrassend was, was dat de zaal hier eigenlijk niet zo heel blij mee was, schijnbaar zijn wij niet de enigen die vinden dat er wellicht betere kandidaten zijn. Tiësto krijgt een microfoon in zijn handen gedrukt en vanwege uitermate slechte geluidsinstellingen is zijn korte bedankwoordje alles behalve te verstaan. Dan neemt een ander persoon de mircrofoon weer over en ook die is niet te verstaan, het enige wat je hoort is "Tiësto" en de hele zaal begint dan toch maar een beetje lafjes te juichen.

Nadat de awards zijn uitgereikt is het weer tijd voor muziek. We besluiten eens een kijkje te nemen boven. Het uitzicht vanaf boven op de zaal was gaaf om te zien, je kon praktisch boven op de draaitafels kijken. Daar stonden de mannen van "Vision Impossible" zich ook uit de naad te werken voor het visuele gedeelte op de beamer. Zeker leuk om even stiekem met hen mee te kijken.