Interview: Sugarcult
"Dat was de bijnaam van een groep lesbische overburen toen ik op kamers zat op m'n achttiende. Een bandnaam verzinnen is echt moeilijk, moeilijker nog dan nummers schrijven als het gaat om de hoeveelheid hersenactiviteit. Daar hadden we geen zin in, dus hebben we de eerste beste slechte naam genomen die ons te binnen schoot. Die bleef eigenlijk een beetje plakken. Ik bedoel, Guns 'n Roses is een heel wat gavere naam dan Sugarcult, maar we doen het maar met wat we kunnen krijgen hè!"
Tim doet niet graag moeilijk, dat blijkt wel. Ook het formeren van de band was eigenlijk heel simpel: "Ik ben 26, Aaron ken ik al vanaf m'n achttiende dus we kenden elkaar al een tijdje. Ik schreef liedjes en het kon me eigenlijk niet zoveel schelen met wie ik speelde, als ze mijn liedjes maar wilden spelen! Eigenlijk is de band zo begonnen. Inmiddels hebben we ongeveer een jaar een nieuwe drummer, maar verder is de bezetting nog hetzelfde."
Dan heb je een band en een naam. Maar zie dan maar eens op te vallen. Dat valt niet mee in een scene die al zo vol lijkt te zitten. "Allereerst is het moeilijk om als band door te breken, punt. Als je een band bent, begin je eigenlijk in de gevangenis. Daar moet je uitbreken en dan maakt het niet uit wat voor soort band je bent. Wat voor muziek je ook speelt, in welke scene je ook thuishoort, doorbreken is gewoon moeilijk. Zonder verwaand te willen klinken, onze band is denk ik toch wel heel anders dan andere bands waar we mee spelen. Ik zeg niet dat we beter of slechter zijn, maar wel anders. De enige overeenkomst is dat we net zo graag touren als een hoop andere bands. We zitten ook bij een onafhankelijk platenlabel, dit is gewoon de enige manier waarop we muzikant kunnen zijn; zoveel mogelijk optreden. Andere bands, bijvoorbeeld bij grote platenmaatschappijen, maken clips en krijgen het voor elkaar om veel gedraaid te laten worden op de radio, maar touren niet zoveel. Wij touren gewoon lekker veel."
Doorbreken deed Sugarcult eigenlijk door in thuisland Verenigde Staten de goede tours te kiezen en daarmee de juiste aandacht te krijgen. "We deden de Warped Tour twee jaar op een rij. Daar zitten veel grote namen in: AFI, Green Day, Wheezer, Good Charlotte, Unwritten Law, de Ataris, Rancid, noem maar op: het is zo groot! Dat hebben we dus twee jaar gedaan in de zomers, na de zomers tourden we veel met andere bands. We hebben ook een paar clips gemaakt en dat is eigenlijk wat we hebben gedaan om op te vallen. Met succes dus!"
Het vele touren zorgt ervoor dat de bands elkaar wel leren kennen. Zo zag ik de gitarist van de Ataris met een shirtje van Sugarcult. "Je krijgt wederzijds respect van bands als je hard werkt en je steunt elkaar. Ik ben dol op de Ataris, ik hou zowel van de mensen als hun muziek. Dat ze hun waardering dan tonen door een shirtje van onze band aan te trekken, dat is alleen maar heel erg cool."
Touren is vermoeiend, dat is een ding wat zeker is. Beu worden doet Tim het nooit: "Het mooiste van hiernaar toe komen is optreden. Ik treed al twee en een half jaar op en dat is geweldig. Ik neem het nooit voor lief. Ook het reizen is geweldig, want je doet er zoveel ervaringen mee op! Daardoor heb je ook veel meer dingen om over te schrijven dan als je in Orange County, California blijft." Het enige wat wel vervelend wordt, is steeds weer die vraag over de lesbi's, nietwaar Tim? "Tuurlijk. Maar als dat het ergste is, dan is je leven nog niet zo slecht haha!"