3 CD's: Third Unheard, Jazzy Jeff & Maylay Sparks
Namen als Positive Choice Band, The Outlaw Four en Pookey Blow zeiden mij op voorhand weinig. Alleen Mr. Magic kende ik van zijn “Rap Attack” serie dus zonder enige verwachting plaats ik de cd in de cd-speler. De openingstrack “Rappin’ With Mr. Magic” heeft bijzonder veel weg van het eerste bekende hiphopnummer “Rappers Delight” van The Sugarhill Gang. Dezelfde sample van discogrootheden Chic wordt gebruikt door Mr. Magic en, eerlijk is eerlijk, het klinkt bijzonder aardig. Als je dit nummer hoort verdwijnt je slechte humeur als sneeuw voor de zon. Deze track klinkt ook alsof het met de oudste en goedkoopste apparatuur ergens in een garage is opgenomen, iets wat het nummer nog leuker maakt.
Pookey Blow laat op “Get Up (And Go To School)” horen dat er in de beginjaren van de hiphop weinig aandacht werd besteed aan het rappen zelf. De DJ was de belangrijkste persoon en de MC was er om het publiek wat te vermaken. Pookey klinkt als een 13-jarige die nog de baard in de keel moet krijgen en hij houdt nauwelijks de maat vast. Normaal gesproken skip je dit soort nummers, maar ergens heeft dit nummer iets charmants. Nergens is ook maar een vorm van negativiteit te horen, iets wat later bijna standaard is geworden in de hele scene. “Potential 1980” is wederom een track van Mr. Magic. Dit heeft weinig met hiphop te maken, maar het swingt als een gek. De percussie, de trompetten, de bluesgitaar en de samples maken dit nummer tot een waar feest. Mr. Magic geeft het zelf ook aan in zijn raps, hij is de MC op een groots discofeest. Het draait om de muziek en niet om de raps.
Daarna is Rappermatical 5 aan de beurt. Hun remix van “Party People” is ook al een leuk nummer. De raps zijn sterker dan in de voorgaande nummers, maar daar staat tegenover dat de beats ook van iets mindere kwaliteit zijn. “Million Dollar Legs (RAP)” van The Outlaw Four bevat veel disco-invloeden en ook hier staat het plezier bovenaan. Op “2001 Kazoo’s” werkt Mr. Magic samen met de Positive Choice Band. Hier wordt wat meer gebruik gemaakt van de invloeden uit de elektronische hoek. Het geheel klinkt wat amateuristisch, maar niet op een verkeerde manier. Forum Band pakt het op hun “Be-Bop Conversation” al wat professioneler aan. Dit nummer komt uit ’82, zo ongeveer de tijd dat de Elektronica-muziek van Kraftwerk met “Computer Welt” uitkwam. Deze heren hebben er naar geluisterd, maar er een compleet eigen draai aan gegeven.
“Shake Your Boody” van The Chillie 3 MCs valt wat uit de toon. De opbouw van de cd was tot nu toe heel sterk. Van disco naar elektronica en dan dit nummer. Het is wat vlak, de raps zijn aardig, maar de beats zijn te zacht om er echt wat van te maken. “Fill The Be-Bop”van The L.O.D. Crew is wel weer de moeite waard, vooral vanwege de piano in de beat. “Earth Break”van Mr. Magic & Pookey Blow is wederom een feest. De producties klinken steeds professioneler. Pookey Blow klinkt al iets zekerder en Mr. Magic laat horen dat hij een top MC is. “Ventriloquist Rap” van Willie Brown & Woodle en “I Just Wanna Dance” van Cuzz Band zijn beiden aardige nummers met de nodige soul- en disco-invloeden, maar echt bijzonder zijn ze niet. Gelukkig dat het laatste nummer wel weer het bespreken waard is. Stardown & 2nd Showdown Crew laten een leuke improvisatie horen op de live versie van “Showdown Rehearsal”. Er worden wat voorzichtige pogingen gedaan tot freestylen (het ter plekke verzinnen van teksten). Dat dit er moeilijk kan zijn bewijzen een aantal heren op dit nummer.