CD: Knoc-Turn'al - The Way I Am
Helaas voor hem had Dr. Dre het heel erg druk met zijn protégé Eminem en de mensen rond hem heen en als je de verkoopcijfers ziet was dat niet onterecht. Knoc-Turn’al liet de moed niet zakken en tekende een contract bij Elektra Records. In 2002 verscheen daar zijn debuut EP “LA Confidential Presents: Knoc-Turn’al”. Ondanks dat er maar zes nummers opstonden werd het album wel gewaardeerd. Met medewerking van mensen als Dr. Dre, Xzibit, Too $hort en Missy Elliot kon dat eigenlijk ook niet anders.
Zijn debuutalbum “Knoc’s Landin’” zou niet veel later uitkomen, maar dat album werd nooit gereleased, waarschijnlijk wegens gebrek aan vertrouwen aan beide kanten op succes. Die tijd ligt gelukkig voor hem achter zich en nu verschijnt dan eindelijk zijn debuutalbum “The Way I Am”.
In de “Intro” bedankt hij Dr. Dre, Snoop en een aantal anderen voor hun bewezen diensten in het verleden, maar echt de moeite waard kan ik dat nummer toch niet noemen. “War” is een typisch Gangsta-nummer. De wereldproblematiek is niet interessant, zolang je naasten het maar goed hebben. De beats zijn geproduceerd door Knoc-Turn’al zelf en die zijn best in orde. “Love LA” is een ode aan de stad LA, met al z'n geweld en mooie vrouwen. De stem van Knoc-Turn’al is nasaal, maar niet op een prettige manier, zoals bij B-Real. Dit komt wat zeurderig over. Omdat je niks aan je stem kan doen, besluit ik me daar niet aan te storen en hem puur op z’n technische kwaliteiten te beoordelen; die er zeker mee door kunnen.
“The Way I Am” is een aardig nummer, vooral dankzij een geïnspireerde bijdrage van Snoop Dogg. Qua beats valt het wat tegen, maar beide heren compenseren dat met goede flows. “Watch Out” is geproduceerd door Mel Man, de rechterhand van Dr. Dre en diens invloeden zijn goed terug te horen. De Keyboard samples liggen makkelijk in het gehoor, maar vanaf nu besluit ik ook niet meer op de tekst te letten. In dit nummer gaat het puur en alleen om seks met goedkope sletten en hoe vaak en graag hij dat wel niet doet. De “Radio Skit” is behoorlijk irritant, dus die skip ik maar snel.
“Peepin’ Tom” zit eindelijk weer eens goed in elkaar, de beats zijn funky en de flow klinkt prettig. Aan het eind is de tekst zelfs goed te noemen. Hij neemt van talloze gangsta-klassiekers een stuk tekst en maakt daar zelf een nieuwe tekst van. “Click-Click” is een belediging voor mijn oren. De beat bestaat uit shotgun-schoten en een vlak keyboard loopje en Knoc-Turn’al heeft het met gasten Slip Capone en Yvkkes alleen maar over hoe cool het wel niet is om mensen overhoop te schieten. Tja, het zou je hobby maar wezen...
“Love Slave” is alweer een beetje beter, maar ook hier valt de beat tegen. Zoiets zou niet zo erg zijn als de flow of de tekst nog wat goed zou maken, maar ook die vallen weer tegen. “What We Do” is met afstand het beste nummer op de cd. Xzibit, Warren G en Nate Dogg zijn daar verantwoordelijk voor. De beats zijn afkomstig van Warren G en die zijn gewoon goed. De flow van Xzibit is furieus, de hook van Nate Dogg catchy en ook Knoc-Turn’al laat zich van zijn beste kant horen.
Het hoge niveau wordt nog even vastgehouden. De produktie van Dr. Dre op “I Like” is goed, de flow van Knoc-Turn’al is ijzersterk, maar de hijgerige hook van Yero Brock verpest het toch enigszins. “Change This Game” heeft een aardige beat, maar wederom wordt het nummer bevuild met een dreinerige, vals gezongen hook en dat is jammer, want de flow van Knoc-Turn’al mag er best wezen. “Until The Day (A Souljah Story)” is een aardig nummer. In dit nummer wordt het zware ghetto-leven besproken en ik weet dat het al talloze malen eerder gedaan is, maar deze poging is toch wel geslaagd.
“Have Fun” is een wat sneller nummer en na een seconde of tien hoor ik een bekende stem; Timbaland mocht ook een nummer produceren. Ik heb altijd wel sympathie gehad voor Timbaland omdat hij altijd zichzelf is gebleven en zich nooit heeft laten beïnvloeden door de trend van het moment. Maar hoeveel sympathie ik ook voor hem heb, hij heeft veel betere beats geproduceerd, dit nummer blijft vlak en het boeit eigenlijk geen seconde. Hetzelfde geldt voor “Never Stop Thuggin’”; de hook van Lil’ Mo is slaapverwekkend en ook de beats stellen weinig voor.
“Him Or Me” schijnt een bonus nummer te zijn en ik vraag me af waar ik dat aan te danken heb. De hook van Nate Dogg valt tegen en ook de beat is weinig verheffend. “Muzik” is ook een bonustrack, maar deze is wat aardiger. De beat is afkomstig van Kanye West en zit goed in elkaar. Knoc-Turn’al laat horen dat hij een goede flow heeft als hij boos is. Het enige nadeel is wederom de valsgezongen hook. Even had ik het idee dat Pharrel dit ingezongen had, maar die naam ben ik nergens tegengekomen.