CD Review: JJ72 - I To Sky

Alain (Unkle)
Het kan soms heel snel gaan. Twee jaar geleden was daar uit het niets een piepjong Iers trio, luisterend naar de naam JJ72. Het titelloze debuutalbum werd cynisch binnengehaald door popcritici. 'De nieuwe Muse', klonk het, maar veel meer dan de (driemans)bezetting en hun afkomst (het regenachtige Brittenland) hebben Muse en JJ72 niet gemeen. Met hun bezwerende zanglijnen en poppy gitaarnummers, wist JJ72 een aantal bescheiden hitsingles ('Oxygen' en 'October Swim') te behalen.

Naast zanger Mark Greaney, die verantwoordelijk is voor alle muziek en de songteksten, bestaat JJ72 uit bassiste Hillary Woods en drummer Fergal Matthews. Een driemanformatie met een goede live-reputatie. Niet voor niets tourden ze in 2001 de halve aardbol rond, en speelden ze in het voorprogramma van Muse, Manic Street Preachers en U2. Ergens tussendoor schreef JJ72 het nieuwe album I to sky, dat op 30 oktober uitkwam in Nederland.

Zanger Mark Greaney mag dan misschien net de twintig zijn gepasseerd, zijn kijk op het leven is bloedserieus. En dat is te horen aan de teksten van JJ72. Ze gaan over het vluchten naar andere plekken, "misschien wel een plek daarboven", aldus Greaney. "Veel mensen zijn bang voor de dood. Ze zien het leven als een rechte lijn met uiteindelijk een muur als je doodgaat. Ik wilde verder gaan dan dit. Kijken wat er achter het leven zit". Hoe dat klinkt, hoor je op het nieuwe album van JJ72 I to sky.