Monster Hunter Wilds

Het voelt nog als de dag van gisteren dat ik wekenlang met drie vrienden Monster Hunter Rise op de Nintendo Switch aan het spelen was. De realiteit is echter dat dit alweer vier jaar geleden is en dat nu het volgende deel in de serie met de naam Monster Hunter Wilds alweer bijna uit is. Dit keer niet op de Nintendo Switch, waardoor er grafisch veel meer mogelijk is dan op minder krachtige console van Nintendo. De afgelopen tijd mocht ik dus genieten van deze potentiële pracht en praal. Hieronder lezen jullie mijn ervaringen na flink wat uren gejaagd te hebben.

Mocht je bekend zijn met de Monster Hunter-spellen, dan weet je waar je aan begint. De basis van de serie is al jaren onveranderd. Niet iedereen zal de serie kennen, dus hier nog een korte uitleg. De titel van het spel geeft je voornaamste bezigheid al aan: het jagen op grote monsters. De aantrekkingskracht voor veel spelers zit hem in het bevechten van deze enorme wezens met de verschillende wapens die het spel rijk is. De monsters hebben allemaal hun eigen unieke aanvalspatronen, welke tijdens een gevecht veranderen. Hierdoor wordt het vechten niet snel saai en zit er veel uitdaging in. Mocht het je gelukt zijn om er eentje te verslaan, dan snijd je hier met een mes stukken uit het monster. Je kunt dit vergelijken met het slachten van een gedood dier. Van die stukken monster maak je nieuwe wapens en kleding, waardoor je weer sterker wordt en sterkere wezens kunt bevechten.

In tegenstelling tot andere Monster Hunter-games bevat Wilds veel meer verhaal met fantastische tussenfilmpjes. Deze bevatten vaak indrukwekkende beelden van monsters die het gevecht met elkaar aangaan. In het verhaal word jij als jager met een paar vrienden door de Guild op zoektocht gestuurd in de Forbidden Lands. Deze zoektocht is tweeledig, je helpt de jongen Nata met het vinden van zijn stam en je onderzoekt een monster genaamd de White Wraith. Dit leidt tot een zoektocht door de Forbidden Lands, welke uiteraard allerlei verschillende omgevingen bevat zoals zand, ijs, jungle en rotsen. Er is in het verhaal veel aandacht voor hoe alle dieren leven in de wereld en hoe de wereld is ontstaan. Tevens leer je alle stammen kennen die er wonen. Vaak moet je hen beschermen tegen het dreigende gevaar van de losgeslagen monsters. Het verhaal is uiteindelijk redelijk geschreven, maar zal voor veel spelers niet de hoofdreden zijn om Wilds te kopen.

Ik denk dat de meeste mensen het spel kopen voor de gameplay en de nieuwe monsters om tegen te vechten. Wilds bevat een goede mix van nieuwe en terugkerende monsters. De nieuwe monsters zijn over het algemeen best wel interessant, zowel in vormgeving als in hun aanvalspatronen. Ik ga hier niet teveel over zeggen, dat zul je namelijk echt zelf moeten ervaren. Wilds introduceert geen nieuwe wapens, maar met de aanwezige 14 wapens is er altijd wel eentje die bij jouw speelstijl zal passen. Tijdens een gevecht met een monster zijn er wel wat veranderingen. Je kunt nu je aanvallen beter focussen op een bepaald onderdeel van een monster met de focus modus. Deze kun je gebruiken om extra schade te doen op de wonden die je hebt veroorzaakt op de monsters. Dit kan met een zogenaamde focus strike, waarmee de wond weggaat en jij meer schade doet. Ik vind dit zelf een fijne toevoeging en maak hier veel gebruik van. Tijdens het online spelen van Wilds zag ik ook dat anderen hier ook veel gebruik van maakten. Monster Hunter Wilds online spelen werkt prima, al waren er tijdens de reviewperiode niet zoveel spelers beschikbaar.

In Wilds wordt de slinger geïntroduceerd, dit is een soort van enterhaak. Alleen gebruik je hem niet alleen om jezelf te verplaatsen zoals in veel andere spellen, maar je kunt er allerlei andere dingen mee doen. Zo kun je hem gebruiken om projectielen op monsters te schieten,  planten en insecten te pakken of om bijvoorbeeld rotsblokken op een monster te laten vallen.

Helaas heeft Capcom de keuze gemaakt om de palamutes niet terug te laten keren in Wilds. In plaats daarvan zijn er nu een soort van dinovogels genaamd seikret. Net zoals de bij de palamutes kun je op de seikret rijden en jezelf zo sneller verplaatsen. Ze vechten niet mee zoals de palamutes, maar ze zijn wel handig tijdens een gevecht. Je kunt hem namelijk altijd oproepen en zo bijvoorbeeld de aanval van een monster ontwijken. Als je op de rug van een seikret zit kun je van wapen wisselen. Dat is een nieuwe toevoeging in Wilds. Je hebt altijd toegang tot twee verschillende wapens, waardoor je tijdens een gevecht zou kunnen wisselen. De palico’s keren wel terug en werken ongeveer hetzelfde als vorige games. Zij vechten met je mee en helpen je door je bijvoorbeeld te genezen.

Nieuw in Wilds is dat er altijd twee verschillende kleidingsets beschikbaar zijn per monster. Hierdoor wordt het spel een nog grotere fashionshow dan dat de serie al was. Er is geen verschil meer tussen de mannelijke en de vrouwelijke setjes. Hierdoor kun je zelf kiezen wat jij mooi vindt om te dragen. Uiteraard om dit allemaal te kunnen maken zul je hetzelfde monster wel echt meerdere keren moeten verslaan. Kleding heeft zijn voor- en nadelen. Het is bijvoorbeeld niet handig om een ijsmonster te gaan verslaan met kleding waarin je veel meer schade van ijs krijgt. Hierdoor moet je wel even nadenken over wat je aantrekt alvorens je op jacht gaat. Dat moet je sowieso al, want je moet ook nadenken over het meenemen van de juiste voorwerpen. Denk dan bijvoorbeeld aan genezende voorwerpen of vallen om een monster niet om te brengen. Daarbij moet je ook goed eten, wat je zelf klaarmaakt op de barbecue. Het eten van voedsel geeft je meer levenspunten en een groter uithoudingsvermogen, waardoor het vechten mogelijk wat makkelijker zal gaan. Helaas zijn de schattige kokende katten uit vorige games niet teruggekeerd voor Monster Hunter Wilds.    

Is dan alles helemaal fantastisch? Nee ik heb wel kleine minpuntjes, waarvan er eentje mij al meerdere jaren dwarszit en dat zijn de menustructuren. Ondertussen ben ik eraan gewend, maar heel erg intuïtief zijn de menu’s helaas nog steeds niet. Verder vind ik in Wilds de gebieden wat onoverzichtelijk. Ze zien er allemaal prachtig uit, maar tot nu toe had ik wat moeite met het navigeren door de verschillende gebieden. Dit heeft grotendeels met de vele verticaliteit te maken, wat vet is, maar doordat de gebieden in Wilds groter zijn dan vorige games maakt het ze ook wat onoverzichtelijk. Op grafisch gebied heb ik als laatste een kleine ergernis en dat is dat ik het spel niet op 60 fps kan spelen met net iets betere resolutie op een normale PlayStation 5. Nu moet ik niet teveel zeuren, er is een 120 fps modus beschikbaar welke gewoon goed is. Het spel draait daarin ook als een zonnetje, maar het ziet er af en toe niet zo goed uit als in de grafische modus. Helaas draait het spel dan met 30 of 40 fps, waar mijn voorkeur bij dit type spel niet naar uitgaat.

Conclusie:
Zoals je al hebt gelezen heb ik mij uitstekend vermaakt met Monster Hunter Wilds. Het nieuwe verhaal is onderhoudend genoeg en wordt ondersteund door fantastische tussenfilmpjes. De kleine aanpassingen aan de gameplay met de focus modus en focus strike, waardoor je monsters preciezer aan kunt vallen. Al met al zie ik mij de komende Monster Hunter Wilds nog wel even spelen met mijn vrienden en met de gratis updates die Capcom regelmatig uitbrengt ben ik niet snel bang dat het spel gaat vervelen!

Gespeeld op PS5, ook beschikbaar voor Xbox Series X|S en pc.

Geschreven door Pascal Jongsma.