Star Wars Jedi: Survivor

Star Wars Jedi: Survivor is een pittige game om te recenseren. Niet vanwege de moeilijkheidsgraad, maar door het feit dat de game technisch aan alle kanten rammelt. Het heeft mijn ervaring met deze grotendeels prima sequel een beetje verpest.

Het is bekend dat ontwikkelaars van grote ‘AAA’-titels vaak tot het allerlaatste moment (en daarna) aan de game blijven werken. Meestal krijgen deze games daarom op de releasedag al grote patches die het een en ander moeten verhelpen. De review guide van Jedi Survivor die recensenten vooraf kregen was eerlijk over de problemen die we konden tegenkomen: geen optimale performance, meer crashes dan normaal, allerlei bugs en een gebroken HDR-implementatie.

Ik heb de game op de PS5 gespeeld en helaas was mijn ervaring op technisch gebied zelfs met aangepaste verwachtingen vrij ellendig. De constante screen tearing in het lineaire openingslevel in Coruscant was nog behapbaar, maar de game werd in de relatief open velden van Koboh zo goed als onspeelbaar. Zelfs in de ‘performance mode’ daalde de framerate tot een onacceptabel niveau, heel ver onder de beloofde 60fps. Het was dermate pover dat vechten bijna onmogelijk was en ik werd zelfs een beetje misselijk van het haperende beeld.

De prijs die je betaalt voor die slechte performance modus is overigens vrij hoog, want de resolutie ten opzichte van de quality modus daalt behoorlijk en de game wordt relatief wazig. Ik heb de game een paar dagen gefrustreerd weggelegd en bij een volgende speelsessie kreeg ik last van plotselinge crashes. Nadien heb ik besloten om op een patch te wachten. Die patch kwam er (versie 1.02 op PS5) en dat heeft gelukkig wel wat geholpen. De framerate zakt niet meer naar het nulpunt, maar is nog steeds inconsistent en de game heeft nog altijd last van screen tearing en kapotte HDR. De crashes zijn volgens EA wel grotendeels opgelost.

De laatste patch voor PS5 was op 25 april en sindsdien is er geen nieuwe geweest. Dat betekent Jedi Survivor officieel gelanceerd is met in deze povere staat. De game draait volgens andere recensenten en spelers ook niet goed op de Xbox Series X en op pc is het zelfs een ramp. Ondertussen vraagt EA wel gewoon de hoofdprijs voor de game, dus we mogen met zijn allen best kritisch zijn. Mijn advies: wacht een paar weken met kopen en spelen.

Normaal open ik nooit reviews met zoveel tekst over het technische aspect van een game, maar helaas was het met deze titel nodig. Nu eindelijk dan over de content van de game: Jedi Survivor is een prima Star Wars-avontuur. Zijn voorganger, Fallen Order, was een interessant compromis tussen Dark Souls-mechanieken en Uncharted-achtige spektakel en klim-elementen. Het was zeker geen topgame, maar het leek een goede basis om verder uit te bouwen.

Jedi Survivor heeft dat gedaan, maar wat mij betreft is ontwikkelaar Respawn lang niet ambitieus genoeg geweest. Daar kom ik zo op terug, maar eerst is het misschien goed om te weten waar de game over gaat. Jedi Survivor speelt zich vijf jaar na de gebeurtenissen van de originele game af. Je kruipt wederom in de huid van Cal Kestis, die inmiddels is uitgegroeid tot een beruchte verzetsstrijder. Helaas is hij net als in Fallen Order vooral bezig met het zoeken naar een geheim Jedi-artifact dat als een nieuwe MacGuffin fungeert.

Gelukkig pakt de sequel een ander zwak aspect van de voorganger wél aan: de personages zijn een stuk interessanter. Cal was voorheen net zo spannend als de opinierubriek in het reformatorisch dagblad. In Jedi Survivor geniet hij gelukkig van meer diepgang en persoonlijkheid. Daarbij zijn de zijpersonages een stuk sterker afgebeeld en dat leidt af en toe tot overtuigende en aangrijpende verhaalscenes. De sequel heeft ook zowaar humor en het was vaker leuk dan niet om naar de optionele dialogen van vijanden te luisteren als ze Cal nog niet hebben gezien.

Respawn heeft alleen voor de rest niet genoeg verbeteringen doorgevoerd. De mooie werelden die je bezoekt zijn vaak een stuk groter en opener, maar dat maakt ze niet leuker om te verkennen. Dat komt deels door het feit dat je nog steeds matig wordt beloond voor het uitkammen van levels. Schatkisten geven bijna altijd cosmetische goedjes zoals nieuwe handvatten voor je lightsaber of een nieuwe baard voor Cal. Er zijn ongetwijfeld mensen die dit geweldig vinden, maar ik word er niet warm of koud van.

Daarmee wil ik niet stellen dat de levels en werelden van Jedi Survivor niets aan zijn. Sterker nog, je zou kunnen zeggen dat het level design bovengemiddeld goed is. Het probleem is dat de rest van de game bovenal simpelweg degelijk is. Het is als die betrouwbare middenmoter in de Eredivisie. Voor een sequel op een veelbelovende game hoop je toch op iets meer.

Neem bijvoorbeeld het vechtsysteem. Die is net als in Fallen Order door de houterige animaties al niet superlekker om te spelen, maar het is vooral zonde dat het Respawn niet met meer diepgang is gekomen. De game bevat nu vijf lightsaber ‘stances’. Cal kan naast de normale manier zijn zwaard op verschillende manieren inzetten: dual wield, samen met een blaster, dubbelzijdig of met extra verdedigende stukjes zoals die van Kylo Ren. Dat klinkt tof, maar elke stijl is oppervlakkig en het spelritme verandert heel weinig als je wisselt.

Bovendien kun je maar twee stances tegelijk ‘dragen’ en je mag ze alleen bij een savepunt omruilen. Het spel bevat nog altijd geen echte combo’s en het is niet mogelijk om van de ene stance in een andere te vloeien. Het vechtsysteem is daarmee wel toegankelijk, maar dus heel beperkt. Met dit avontuur ben je zo’n dertig uurtjes zoet en ik was lang daarvoor al een beetje verveeld met het eentonige vechten.

Jedi Survivor had ook iets meer mogen doen met de parkour- en platforming-elementen. Er zijn wel een paar nieuwe mechanieken, zoals de grapple hook die je al heel vroeg krijgt. Wederom: het is degelijk en af en toe zelfs tof. Echter, het is ook voorspelbaar en uiteindelijk weinig anders dan in de eerste game. Ten slotte zijn er nog de puzzels. Die zijn tijdens het verhaal vrij makkelijk, maar de post-game bevat een aantal interessante hersenkrakers waar je toch wel rechtop van op je stoel gaat zitten.

Star Wars Jedi: Survivor kapitaliseert al met al niet genoeg op de goede fundamenten die Fallen Order heeft neergelegd. Wat overblijft is nog steeds een sequel die beter is en in zo’n beetje alle aspecten een klein stapje vooruit heeft gezet. Toch blijft het gevoel overheersen dat Respawn er meer mee hadden kunnen doen. Het feest wordt op het moment van schrijven ook nog altijd verpest door de vele technische problemen. Ik bestempelde Fallen Order in 2019 nog als 'A New Hope’, maar deze sequel is helaas geen The Empire Strikes Back geworden.

Gespeeld op PS5. Ook beschikbaar voor Xbox Series X|S en pc.