Metroid Prime Remastered

Metroid Prime is eindelijk terug! Enig nieuws rondom deel vier blijft uit, maar een remake van de eerste titel is veel meer dan enkel een zoethoudertje. Het is fantastisch om twintig jaar later deze uitzonderlijke klassieker opnieuw te mogen spelen.

Veel populaire franchises van Nintendo zijn stokoud en begonnen tijdens het 8-bit tijdperk. Met de SNES kregen Metroid, Mario en Zelda vervolgens een glorieus 2D hoogtepunt, maar daarna was het tijd om te moderniseren en om deze franchises letterlijk van een nieuw perspectief te voorzien. Dit resulteerde in Super Mario 64 en Ocarina of Time, destijds perfecte voorbeelden voor een succesvolle overgang naar 3D. Metroid-fans moesten een paar jaar extra geduld hebben.

Metroid Prime kwam dan eindelijk voor de GameCube uit in 2002. De game werd gemaakt door een onbekende nieuwe studio uit Austin, Texas. Niet alle fans waren erop gerust dat deze studio de franchise succesvol naar 3D naar zou kunnen vertalen. Het resultaat liet voor zich spreken en de game werd onmiddellijk uitgeroepen tot een klassieker. Het begint al bij de muziek van het opstartscherm: kippenvel.

Net als in andere Metroid-avonturen landt premiejager Samus Aran aan het begin van dit spel op een vreemd en vijandig planeet. Ze is in Tallon IV om Chozo ruïnes te onderzoeken en de plannen van de Space Pirates te stoppen. Echter, verwacht geen uitgebreid verhaal of enige vorm van dialogen. Dit is zoals Metroid betaamt een eenzaam avontuur.

Dat betekent niet dat er geen context is. Samus kan in Metroid Prime gebruikmaken van een scanner, waarmee je bijvoorbeeld korte feitjes kan leren over de flora en fauna. De scanner kan je ook meer inzicht geven over de ramp die zich in Tallon IV heeft plaatsgevonden, maar het is dus aan de speler om ze behoefte hebben aan die extra informatie.

Voor nieuwkomers is het belangrijk om te weten dat Metroid Prime in essentie geen echte first-person shooter is. Nintendo zelf noemt het een ‘first-person adventure’ en dat komt omdat de nadruk niet op het schieten ligt. In dit spel moet je net zo goed veel platformen en puzzelen. Het is een spel waarin je in een bedrukkende sfeer wordt ondergedompeld en je zelf de weg door de doolhofachtige Tallon IV moet vinden.

Het grootste verschil met games zoals Super Metroid of Metroid Dread is het speeltempo. In de 2D-games ga je vaak bliksemsnel langs allerlei kamers en voelt Samus soms als een sloopkogel. In Metroid Prime komt Samus meer over als een gedecideerde tank. Retro Studios wil dat je de complexere 3D-omgevingen verkent en uitgebreid kennis maakt met het geweldige level design.

Nintendo noemt dit spel heel bescheiden een remaster. Daar doet het deze versie eigenlijk ietsjes tekort mee, want het is eigenlijk gewoon een remake. Alle modellen en texturen zijn voor deze versie opnieuw gemaakt. Verder is het spel voorzien van nieuwe lichteffecten en andere moderne foefjes. Het resultaat is ook dankzij de originele ontwerpen een prachtige game. Het enige smetje is dat de resolutie net geen 1080p haalt, maar je krijgt er wel een stabiele 60fps voor terug. Wat dat betreft is de vraagprijs van veertig euro prima gerechtvaardigd.

Retro heeft verder heel wat controller-opties beschikbaar gemaakt. De nieuwe dual stick-besturing zal voor de meeste mensen comfortabel zijn omdat het de standaard is van hoe je tegenwoordig games bedient. Het enige nadeel hiervan is dat de game hier niet op gebalanceerd is. Samus is met deze besturing behendiger, dus het spel is wat dat betreft iets makkelijker geworden. Puristen kunnen gelukkig kiezen voor 'Classic', waarmee de game net als op de GameCube speelt. Ten slotte zijn er ook Wii-achtige 'Pointer' controls. Deze besturing voelt alleen niet zo lekker omdat de gyro-technologie op de Switch voor dit soort gameplay minder goed werkt dan de infrarood motion controls van de Wii. Mijn persoonlijke favoriet is dual stick, maar dan ook met gyro aan voor kleine correcties tijdens het richten.

Metroid Prime is dus geweldig, maar nu we twintig jaar verder zijn zijn er wel wat kleine kritische puntjes die aangehaald kunnen worden. De game is qua omgevingen en powerups bijvoorbeeld relatief conservatief. Retro had vermoedelijk zijn handen vol met de franchise naar 3D te vertalen en koos daarom grotendeels voor elementen die we al eerder in de serie hadden gezien. Daarom is wat mij betreft de sequel, Metroid Prime 2: Echoes, het echte hoogtepunt. Die game is net wat ambitieuzer en speelt bijvoorbeeld met parallelle dimensies. Ook de bazen zijn net wat meer memorabel. Metroid Prime 3: Corruption is overigens de minste van de drie, maar dit is niet de plek om daar uitgebreid op in te gaan. Hopelijk krijgen Prime 2 en 3 uiteindelijk ook een remake.

Conclusie:
Metroid Prime Remastered is een nieuw bewijsstuk voor het feit dat ijzersterk game design geen houdbaarheidsdatum heeft. Twintig jaar later is dit nog steeds een fenomenale game. Retro Studios heeft verder puik werk geleverd met prachtige HD graphics en nieuwe besturing-opties. Zowel oudgedienden als nieuwkomers kunnen dit pareltje simpelweg niet laten liggen.

Exclusief voor Nintendo Switch.