Thor: Love & Thunder is knotsgekke, maar vermakelijke Waititi-fantasie

Na lang wachten is daar dan eindelijk het vervolg op de verrassing van de MCU. Taika Waititi mag opnieuw zijn visie loslaten op het universum van Thor en dat doet uiteraard weer op zijn geheel eigen wijze, waar de lach de boventoon voert. Het zorgt voor een succesvolle mix van actie, adembenemende visuele effecten en humor, waarbij dat laatste misschien toch weer net te ver wordt gerekt. 

Terwijl de favoriete goddelijkheid op zoek is naar zijn innerlijke rust, wordt deze bruut verstoord voor een nieuwe strijd. Thor moet het opnemen tegen Gorr, een wezen dat het heeft gemunt op goden, nadat zijn eigen god hem in de steek liet. Daarnaast hanteert Thor's ex-vriendin Jane Foster tot Thor’s verbazing en op onverklaarbare wijze de magische hamer, Mjolnir. Samen beginnen ze aan een kosmisch avontuur om het mysterie van de wraak van de Gorr te ontrafelen en hem te stoppen voordat het te laat is.

Hemsworth speelt wederom een fantastische interpretatie van de welbekende superheld en kan door een goed geschreven script laten zien hoe ver zijn acteerkunsten reiken. Daarnaast lijkt er genoeg ruimte te zijn geweest voor wat improvisatie en dat zorgt er op zijn beurt weer voor dat de reacties op de meeste acteurs oprecht zijn. Naast Hemsworth is Natalie Portman terug als Jane Foster. Toen aangekondigd werd dat het personage terug zou keren, nadat ze een heel kleine rol speelde in Avengers: Endgame, waren de reacties gemixt en al helemaal toen de eerste trailer verscheen en zij het stokje over leek te gaan nemen als Mighty Thor. Portman zet een breekbare Jane neer die is getekend door het leven, niet begrijpende waarom zij superkrachten verdient. Samen met Hemsworth werkt hun chemie weer des te meer.

Christian Bale staat bekend om zijn transformaties voor rollen en Gorr is geen uitzondering op de regel. Alhoewel de transformatie opmerkelijk is, zijn het de prestaties die laten zien waarom Bale een van de meest veelzijdige acteurs van Hollywood is. Samen met een mooi achtergrondverhaal maakt Bale van Gorr een Marvel-schurk met een van de meest herkenbare achtergrondverhalen; dat van pure wanhoop en verdriet. Er wordt ook spaarzaam omgegaan met die tijd die hij te zien is op het grote doek en dat zorgt er weer dat de momenten dat hij verschijnt des te angstaanjagender zijn.

De combinatie van humor en actie werkt heel erg goed in het begin- en middenstuk, maar ook deze Marvel-film heeft een probleem waar veel films van de studio aan lijden en dat is een zwakke derde akte. Ook Love & Thunder geeft weinig overtuiging in dit slotakkoord en dit resulteert dan ook weer in een matig einde waarin weinig wordt afgesloten en heel veel mogelijkheden nog open liggen. 

De vorige Thor-film had een opvallend goede soundtrack en ook deze van de hand van Waititi doet er niet voor onder. Samen met muzikale producent Dave Jordan zijn opnieuw de perfecte hits uitgekozen om het verhaal te begeleiden en naar een hoger niveau te brengen. Het is knap hoe Waititi dus niet alleen met zijn puike regiekeuzes, maar ook met de muzikale keuzes deze film eruit weet laten te springen in de inmiddels lange reeks van Marvel-films.

Thor: Love & Thunder is het succes wat de vierde fase van het MCU nodig heeft, na een aantal minder succesvolle titels. De oprechtheid van de personages, de comb inatie humor en actie, een aantal opvallende regiekeuzes zorgen er allemaal voor dat deze film werkt. De wat zwakkere derde akte wordt volledig gedragen door de acteurs en de visie van Taika Waititi en de film geeft precies wat Waititi voor elkaar lijkt weten te krijgen: een knotsgekke rit die je keer op keer opnieuw wil beleven.