Destiny 2: The Witch Queen

Destiny 2 is eind 2019 in een nieuw traject gezet met de Beyond Light uitbreiding. Bungie heeft aan veel van de fundamentele systemen gesleuteld en niet alle veranderingen gingen in eerste instantie goed. The Witch Queen is het bewijs dat ze eindelijk op het juiste pad zijn aanbeland.

Destiny 2: The Witch Queen is de nieuwe grote uitbreiding op de langlopende shooter-looter MMO. Als je vorig jaar Destiny 2 hebt gespeeld weet je dat het verhaal langzaam toewerkte naar Savathûn, de Hive godin van sluwheid en leugens. Ze ontsnapt uit haar tijdelijke gevangenis en roept tevens haar ‘Throne World’ op, haar thuisbasis die als een nieuwe speellocatie dient.

Ik ga zo in op alle nieuwigheden, maar wat het meest opvalt is dat Bungie met deze uitbreiding eindelijk precies lijkt te weten wat Destiny 2 moet zijn. Dat klinkt misschien raar voor een sequel die bovendien bijna vijf jaar oud is, maar de franchise is al die tijd zoekende geweest naar de juiste balans. Na interne strubbelingen, problemen met hun voormalige uitgever Activision, mislukte experimenten en een paar mindere uitbreidingen is Destiny 2 anno 2022 definitief gearriveerd.

De campaign van The Witch Queen onderstreept dat punt, want het zijn de beste verhaalmissies ooit in Destiny. Hiervoor bestonden campaigns voornamelijk uit korte missies die je in zo’n vijf uurtjes had uitgespeeld. Er was geen enkele uitdaging en er viel ook weinig nieuws te beleven. De verhalen hadden tevens weinig impact, want na een week wist je de naam van de slechterik misschien niet eens meer.

Dit is allemaal anders in The Witch Queen. Het belangrijkste is misschien wel de toevoeging van de ‘legendary’ moeilijkheidsgraad voor de missies. Daarmee verandert de campagin van een hersenloze bezigheid naar een heerlijk uitdagend pretpakket. Je wordt dan tevens beloond met dubbele loot, dus het is ook wat dat betreft de moeite waard om te doen.

Het helpt ook dat Savathûn daadwerkelijk een memorabele tegenstander is. Ze staat meer veel meer dan andere voormalige Destiny vijanden centraal in het verhaal. Savathûn krijgt bijvoorbeeld beschikking tot de ‘Light’ van de Traveller, de kracht waar de guardians ook gebruik van maken. Haar soldaten kunnen daarom dezelfde vaardigheden gebruiken, inclusief de beroemde supers. Dit nieuwe type vijand is erg leuk om tegen te spelen en je moet aan het eind ook hun Ghost vernietigen, anders komen ze net als guardians telkens terug tot leven.

Het is Bungie ook gelukt om de belangrijkste plotpunten voor iedereen duidelijk te maken. Dat is een prestatie, want tot nu toe was de lore in Destiny vrij ondoorgrondelijk en zonder de hulp van YouTube video’s kwam je er moeilijk uit. Dit keer zijn er meer filmpjes die de boel beter beschrijven. In de campaign speel je eigenlijk ook een soort detective. Je spoort namelijk fragmenten van Savathûn’s verloren geheugens op om er achter te komen hoe ze de ‘Light’ kreeg en tussendoor worden er ook een paar grote onthullingen gedaan die alvast als setup dienen voor de volgende grote uitbreiding.

De campaignmissies zelf zijn ook een stuk langer dan normaal en er is geen enkele filler content. De climax en het laatste gevecht met Savathûn zijn tevens top en uiteindelijk was ik met met team zo’n tien uurtjes aan de campaign kwijt. Het is daarom voor het eerst in lange tijd dat ik een Destiny-uitbreiding puur zou aanraden voor de campaign.

Er is daarnaast natuurlijk nog veel meer toegevoegd en veranderd. Een van de grootste veranderingen is het feit dat de Void-subklasse op de schop is gegaan. De customization en upgraden werken nu net als met Stasis, maar daarnaast zijn er ook allerlei nieuwe vaardigheden. Spelers die alleen de Hunter gebruiken zullen licht teleurgesteld zijn omdat zij in vergelijking met Warlocks en Titans minder creatieve Void builds kunnen maken, maar hopelijk wordt dat straks rechtgetrokken als ook Arc en Solar later dit jaar veranderd worden.

Verder is er ook een nieuw wapentype: de Glaive. Dit is een interessant wapen omdat het veel dingen tegelijk kan. Je kunt het bijvoorbeeld net als een zwaard gebruiken voor mêlee, maar het is ook mogelijk om ermee te schieten en het heeft zelfs een schild-functie waarmee je aanvallen of kogels van tegenstanders kunt blokkeren. Het idee voor dit wapen is goed, maar ik ben nog niet overtuigd dat dit op de lange termijn veel gebruikt gaat worden. Met name de exotic Glaives voelen soms erg gimmicky aan.

Weapon crafting, een ander nieuw element, heeft wat dat betreft veel meer lange termijn potentie. Dit is op dit moment alleen beschikbaar voor een aantal wapens die met deze uitbreiding zijn toegevoegd, maar het komt erop neer dat je nu je eigen ‘god roll’ kunt creëren. Door specifieke materialen te spenderen kun je namelijk zelf de perks van deze wapens selecteren. Het enige probleem is dat het op dit moment een beetje irritant kan zijn om bepaalde wapens vrij te spelen en craften is ook te duur. Bungie gaat ongetwijfeld de komende maanden nog veel aan dit systeem sleutelen.

Wat betreft Witch Queen-content is er verder de Wellspring activiteit. Dit is wederom een modus waarin je met zes man (matchmade) hordes vijanden moet schieten en verder heel weinig na hoeft te denken. Dares of Eternity, dat eind vorig jaar werd toegevoegd, doet ongeveer hetzelfde, maar dan beter. Het is tijd voor Bungie om ook voor dit aspect van het spel met iets nieuws te komen.

Destiny 2 werkt met seizoenen en Season of the Risen is tegelijk met The Witch Queen gelanceerd. PsiOps Battlegrounds is de activiteit waar het verhaal van dit seizoen om draait. In deze modus jaag je als team van drie op Hive leiders. Die worden vervolgens gevangen en meegenomen naar een lab voor experimenten op hun breinen. Een aantal personages vragen zich af of dit etisch verantwoordelijk is en het verhaal hiervan wordt de komende weken uitgerold. Het is allemaal wel interessant, maar op dit moment staat het natuurlijk nog in de schaduw van de grote Witch Queen-content.

De nieuwe raid is bijvoorbeeld afgelopen weekend uitgekomen. Vow of the Disciple speelt zich volledig af in een Darkness pyramide-ship en dit keer ben je als team vooral allerlei symbolen aan het lezen en die aan het communiceren.  De eindbaas zorgt in de community voor opwinding, want het is iets volledig nieuws voor Destiny.

Conclusie:
Destiny 2: The Witch Queen is de beste uitbreiding sinds Forsaken en het is zelfs misschien wel de beste uitbreiding in de geschiedenis van de franchise. Destiny 2 heeft eindelijk een hele goede campaign die memorabel is. Bungie blijft na jaren recyclen nieuwe elementen introduceren, zoals een nieuw wapentype en vijanden die volledig anders werken. Destiny 2 gaat de komende twee jaar naar een conclusie werken (van het huidige verhaal tenminste) en ik kijk daar nu met vertrouwen tegenmoet. Destiny 2 is namelijk op dit moment beter dan ooit.