In Cash Truck is wraak geduldiger dan de heist

In een actiethriller die even geduldig als gewelddadig is laat Jason Statham zien dat hij het voorlopig nog niet verleerd is om de badass te spelen die iedereen ervan langs geeft.

Guy Ritchie's nieuwste film is gebaseerd op de Franse film Le Convoyeur, die als Engelstalige titel Cash Truck meekreeg. Ritchies remake heette, toen deze in de VS in bioscopen ging draaien, Wrath of Man,maar nu de film op Amazon Prime Video uitkomt is de Engelse titel van de Franse film weer gebruikt.

De vraag is eigenlijk waarom dat is, want Wrath of Man is een titel die veel meer over de film zegt dan Cash Truck. Dit toelichten zou te veel van de plot weggeven, maar de film verdient het om niet onbenoemd te laten dat hoewel dit gewoon een fijne actiefilm is, er meer diepte in zit dan Amazons eenvoudige titel doet vermoeden.

Cash Truck: Jason Statham en Josh Hartnett

Jason Statham speelt H, een medewerker van een geldtransportbedrijf. Hij wordt getraind in wapens en risico-inschatting en rijdt mee op een geldwagen, inderdaad, een cash truck. Voordat H wordt geïntroduceerd, echter, zien we dat een andere geldwagen van hetzelfde bedrijf wordt beroofd en de bewakers erbij omkomen: dit baantje is niet voor iedereen geschikt, er zijn risico's.

Al snel rijst de vraag wie H precies is en wat hij hier doet als bewaker. Hij blijkt uitermate goed in staat te zijn onder druk te werken, criminelen het hoofd te bieden en het geld van zijn werkgever veilig te houden, maar het gaat hem allemaal wat makkelijk af. Dat is niet verbazend voor wie weet wat voor rollen Statham doorgaans speelt, maar wel voor zijn collega's. Niet voor niets zegt de bedrijfsleider na verloop van tijd te vermoeden dat H een psychopaat is. Maar dat vindt iedereen best, want hij is de held onder zijn collega's.

Toch is H kwetsbaarder dan Stathams voorkomen initieel doet vermoeden. Hoe kwetsbaar precies wordt langzaam ontvouwd in de vier hoofdstukken van de film. Na een redelijk gefocuste inleiding begint de film te wisselen in tijdperiodes. Er wordt maanden vooruit, terug en weer vooruit gesprongen en verschillende personages worden belicht. Dezelfde situatie komt soms in verschillende vertellingen terug, om de connectie tussen personages te zien en uiteindelijk toe te werken naar een onvermijdelijke confrontatie tussen verschillende belanghebbenden. Het is goed te volgen wie nu precies wie is, wat diverse figuren met elkaar te maken hebben of wat ze elkaar hebben aangedaan, maar het is ook niet moeilijk om de kluts kwijt te raken.

Cash Truck: Jason Statham

Dat gezegd hebbende is Cash Truck wel een geslaagde misdaadthriller die langzaam ontvouwt wat er precies aan de hand is, wie de spelers zijn en wat hun belangen zijn. Hierbij is er bijna onvermijdelijk een factor van voorspelbaarheid, maar dat leidt niet tot verlies van spanning of interesse bij de kijker. Ook als eenmaal duidelijk wordt wat H doet bij het bedrijf blijven er nog verrassingen en boeiende actiescènes over om naar een grote finale uit te kijken.

Die finale is vervolgens niet zo overdreven extravagant als tegenwoordig gemeengoed lijkt in Hollywood-actiefilms, en dat is een plus. Ritchie houdt de gebeurtenissen tot het einde interessant en afgezien van een situatie waarbij een groep personages niet van elkaar te onderscheiden is door het dragen van helmen (met daarbij grote onduidelijkheid over wie nu precies wie is) blijft zelfs een grote schietpartij goed te volgen en gefocust op het verhaal en de personages.

Hoewel Cash Truck eigenlijk veel beter gediend was geweest met de sterkere titel Wrath of Man is er verder niet vreselijk veel op deze Engelstalige remake aan te merken. Een misdaadfilm die elementen van heistfilms vanuit een andere hoek belicht, een actiefilm waarin Jason Statham weer even zijn ding kan doen; het hoeft niet perfect te zijn, want het is goed genoeg.